De muzikale vriend der jeugd, of Bevallige zangstukjes voor het opkomend geslacht. Deel 2

[p. 48]

De Vriendschap.

N.^o XXV.

Harder

De Vriend schap maakt het leven zoet; Hoe raen op
aard moog zwoegen, Wat ook het lot onavinden doet, Zij teelt het hoogt ge-
noegen. Zijgroeiten bloeit mel-ken stand, Wijkt nooit bij drer-ve
smarten, Maarknoopt den aller hechsten band, Dietijd en lot kantarten.

[p. 49]

2.

Geen stervling, die op 's levens baan

Kan duurzaam heil erlangen;

Hier lacht de vreugd hein minzaam aan,

Ginds zal de zorg hem prangen.

Gelijk een droom ontvliedt het al

Wat hier hem wordt gegeven;

Bestendigheid mag in het dal

Der aard hem nooit omzweven.

3.

Maar Vriendschap dooft het lijden uit,

En leenigt alle smarten,

Waar zij 't verbond der trouwe sluit

En zamensnoert de harten.

Waar 't oog blikt in een zwart verschiet,

Blijft zij voor uitkomst waken,

En doet in 't barnen van 't verdriet

Nog stille vreugde smaken.

4.

Waar ons bestraalt de vreugdezon,

Verdubbelt zij 't genieten;

En doet alom een milde bron

Van waar genoegen vlieten.

o Vriendschap! blijf staag hier beneên,

In 't ondermaansche leven,

In vreugd zoo wel als tegenheên,

Ons zegenrijk omzweven.

Mr.