De muzikale vriend der jeugd, of Bevallige zangstukjes voor het opkomend geslacht. Deel 2

[p. 40]

Menschlievendheid.

N.^o XIX.

L. von Call.

Lieflijk straalt des he---mels gloed, Bij het
ochtend krieken, Als Auroor klimt uit den vloed, Met haar rozen wieken.
Maar nog schooner gloed verspreid Gij-om U,---menschlievendheid,
Ja! nog schooner gloed verspreid, Gij om U, menschlievend-heid.

[p. 41]

2.

Zalig, als de dagtoorts zinkt

Zijn ons de avondstonden,

In wier schoot verkwikking blinkt,

Schaars bij dag gevonden. -

Meer verkwiklijk is het zoet,
Dat de liefde smaken doet.

5.

Hoe, - als 't westenwindje suist

Door de hooge abeelen,

En verkoelend om ons ruist, -

Voelt zich 't harte streelen!

Maar, meer streelt de dankbre traan,
Door menschlievendheid ontstaan.

4.

Als in zoelen Voorjaarsgloed

Daalt een milde regen,

Juicht elk, met een blij gemoed,

Om dien rijken zegen. -

Schooner juichtoon rijst omhoog,
Droogt de liefde 't schreijend oog.

5.

Liefde, telg des hemels! daal,

Waar ook lijders zuchten;

Dat uw oog hun pad bestraal'

En het leed doe vlugten!

Schittrend blinke - o liefde! - uw kracht
In des levens donk'ren nacht.

6.

Christen, voel tot liefdes pligt

U gestadig wekken!

Eenmaal zal ze in 't hoogst gerigt
Tal van schuld bedekken;
Eenmaal reikt zij u de hand
In het hemelsch Vaderland.

M^r.