De muzikale vriend der jeugd, of Bevallige zangstukjes voor het opkomend geslacht. Deel 2

[p. 18]

De Lentetijd des Levens.

N^o IX

Nägeli.

Lentetijd van't te-ven, Zoo heerlijk en zoo
schoon, Wat ooit moog 'vreugde ge-ven, Gij spant voor ons de
Kroon. Meer vreugde vindt geen Ko--- ning, Wat
hem het let ook baart, Dan wij, in s' Va-ders
wo--- ning, Aan d' Ou-der-lij-ken haard.

[p. 19]

2.

Daar vlieten onze dagen

Zoo kalm en rustig voort,

Nooit wordt door morrend klagen

Ons stil geluk verstoord:

Want minnende ouders zorgen,

Dat nimmer leed ons krenkt,

Van d' aanbraak van den morgen,

Tot 't uur der ruste wenkt.

3.

Niets doet ons zorgend zwoegen

Voor 't geen nog wachtend zij:

In kommerloos genoegen

Snelt onze tijd voorbij,

Wat heil we ook eens bejagen,

Dat bloemen voor ons strooit,

Die overgeetbre dagen

Der jeugd ontgaat ons nooit. -

4.

Rijk is wel de aard' aan zegen

Dien zij den stervling biedt,

Maar wat ons eens bejegen',

Ons toelach' in 't verschiet,

Nog zingen Ave, aangedreven

Tot vurig dankbetoon:

O lentetijd van 't leven

Gij spant voor ons de kroon!