Geloofs-liederen, dat is de Heidelbergsche ende Nederlantsche catechismus
(1666)–Volkerus van Oosterwyck–
Auteursrechtvrij
24. Vrage.
1 Maer hoe verdeelt ghy doch dit al? Antvvoorde. In drien: ’t Een is van Godt de Vader,
En, hoe hy dit groot-wonder-Al
Uyt niet geschapen heeft te gader:
Het Tweede is van Godt de Soon,
En hoe hy ons van Satans banden,
En zijn’ afgrijselijcken Troon,
Verlost heeft, door zijn eygen handen.
2 Het Derde spreeckt van Godt de Geest,
Die heyligh is in zijn’ Natuure,
En oock soodanigh is geweest
Van eeuwigheyt, en t’aller uure;
En hoe hy ons, die stinckend’ zijn,
Van onse snood’ en vuyle smetten,
In waerheyt, en niet in den schijn,
Bestaet te heyl’gen, en te netten.
| |
25. Vraghe.
3 Dan aengesien daer niet en is Als maer een Godt in ’t eeuvvig Wesen, Met vvat verstants geheymenis Segt ghy daer nu vvel drie te vvesen? Devvijl ghy eerst den Vader noemt; | |
[Folio A5v]
| |
En dan den Soon, ons eygen Heere;
En d’ Heyl’ge Geest; ja die verdoemt Die anders van dees’ vvaerheyt leeren? Antvvoorde.
4 Hier van is d’ oorsaeck, in Natuur
Of ’s werelts wijsheyt niet te vinden;
Dit leert ons eenlick de Schriftuur,
Waer aen wy ons gestadigh binden,
Daer dit geheym dus wert verklaert
Aen vele die op d’ Aerde woonen,
En Godt sich selfs soo openbaert,
Dat dese Drie, zijn drie Personen,
5 Die onderscheyden zijn van een,
En niet verscheyden van malkanderen,
De ware Godt zijn in ’t gemeen
En eeuwigh d’een soo wel, als d’and’re.
|
|