Jeugdige minne-spiegel

[p. 76]

Harders-Klacht,

Stemme: Doe Daphne d'over-schoone Maegt,

Granida Lieff, ô schoone Vrouw,
Waeromme verwisselt ghy mijnen dienst.
Ghy kent mijn hart, ghy weet mijn trou,
Hoe dus dan gevloden op't onvoorsienst'?
En loopt, en loopt, recht nae Camilils
Van uwen Titer, die u soo bemindt,
Onder de Harders, als Daphne en Phillis,
Ghy oyt voor u vee gen trouwer en vindt.
Daerom u vluchten schort
Daer ick mijn suchten stort,

[p. 77]

 

Bloedigh met tranen in't mulle sandt,

 

Om dat ghy u Harder dus vinnigh ontmandt.

 

 

 

2.      Gedenckt u niet hoe meen'ge nacht

 

In donder en blixem, op't natte veldt,

 

Ick ben geweest u schaepjens-Wacht,

 

In 't lommerigh hutje van u gestelt?

 

Alwaer, alwaer de hagel-vlagen

 

Wt-storten op my, met windigh gehuyl;

 

Die bruyssigh op my zijn neder-geslagen,

 

En ghy u begaeft in 'tbosje ter schuyl,

 

Kan dan Hard'rinne siet,

 

Laes! mijne minne niet

 

Raecken u hart, veel harder als steen?

 

Soo blijf ick verdroncken in't nare geween.

 

 

[p. 78]

 

3.      Mijn Galathea ick verliet,

 

Onwaerdigh gestooten uyt mijn gedacht,

 

Die my nae-riep: ey Titer vliedt

 

Ghy thans voor u schoone, die nae u wacht,

 

Alleen, alleen on u Granide,

 

De vuyrige min, die 'thartje af-brandt,

 

Op 'talder-beleefste, laes! aen te bieden

 

In't bosjen, of wey, of schuymige strandt,

 

Sal ick dan sterven eer,

 

Dan ick kan erven weer,

 

Laes! uwe min voor desen bethoont,

 

Soo seg ick dat gy my met wreetheyt beloont.

 

 

 

4.      Wanneer ick voor het ongediert,

 

Voor wolven en beyren u lammer-vlock,

[p. 79]

 

('tGeen grasigh door de velden swiert,

 

Beschut, en bewaer, steets met mijne stock,

 

Soeck ick, soeck ick dan nae de weyen,

 

Die 'tvetste van allen, door 'tklaver, zijn,

 

Om haer daer stracx nae toe te leyen,

 

Gemartelt Granide door minnens pijn,

 

Laet u bewegen doch

 

Mijn tranens-regen, och!

 

Stroomende valt voor u Harderin,

 

Die Titer doet sterven, laes! door hare min.

 

 

 

5.      Als Titer 'tRiff sijns sterf'lijck huys

 

Met kommer en droefheyt heeft af-geleydt,

 

En ghy in't veldt, dicht by u kluys,

 

U gretige schapen en lamm'r en weydt,

[p. 80]

 

Soo sal, soo sal haer 'tklaver, in't grasen,

 

Bedauwen soo nat, met haer getraen,

 

Dat 'tsilver gerol, in 'tdrabbeligh asen,

 

Sal trillende hangen aen alle de blaen˙

 

Daer helpt geen suchten dan,

 

Daer baet geen vluchten van;

 

Want Titers geween u soo ontrust,

 

Dat u, ô Granida, geen hoeden meer lust.

een of geen.