Gheestelycke plantaige van gheestelijcke op-climmende boomen
(1675)–Joannes Mys– Auteursrechtvrij
[pagina 62]
| |
En wilt toch niet versteken, mijn spreken,
Eens mijn begheert aenhoort:
Compt aen en laet ons heden, de steden,
Uyt treden, en laet ons saen
Velden en Durpen bewoonen gaen.
2.
T'is waer u Hemels goeden, die bloeden,
Tot my in stadt wel seer;
Maer ick wau wel becommen, en brommen,
In deughden lanx om meer:
Ghy weet de steden stooren, versmooren,
Het hooren, van t'eeuwich goet,
Laet ons gaen buyten al metter spoet.
3.
De open velden gheven, het t'leven,
Een groote stillicheydt;
| |
[pagina 63]
| |
Men leeft daer in een ruste, naer luste,
Gheheel in eenigheydt:
Men hoort daer niet vervoeren, noch roeren,
Noch poeren, in gheen seysoen,
Dat een belet aen den gheest sou doen.
4.
Mocht ick sonder verliesen, verkiesen,
Ick weet een Hof seer schoon;
Den Hof van Olieveten, te weten,
Die waer ons heel ydoon:
Ghy hebt daer in ghebeden, met zeden,
Uyt reden, dat hy was stil,
Gae wy daer henen, doet mijnen wil.
5.
Com'ick daer te gheraecken, k'sal smaecken,
Het ghen' dat Hemels is,
| |
[pagina 64]
| |
Ghy sult my daer beweghen, ter deghen,
Door uwe worden fris:
So dat ick dus beschoncken, door-droncken,
Ontfoncken, seer vierich sal,
Want daer u vier is daer brant het al.
6.
Orlof laet ons, ons vinden, beminden,
Also het is gheseyt;
Wy sullen sonder sneven, daer leven,
Van yder af:gheseyt:
Daer by oock oeffeninghen, volbringhen,
Van dinghen, die eeuwich syn
In de presenti van u en mijn.
FINIS |
|