[Kikkert, Albert]
KIKKERT (Albert), 27 November 1762, geboren op Vlieland, overleden 18 December 1819 op Curaçao.
Kikkert was de eerste gouverneur van Curaçao en onderhoorige eilanden (destijds alleen Aruba en Bonaire) na de herstelling van het nederlandsche gezag in 1816 en de eenige, die den titel van gouverneur-generaal gehad heeft. Op 14-jarigen leeftijd in den zeedienst gegaan, was hij in 1795 als kapitein ter zee op Curaçao gekomen. Daar nam hij een werkzaam aandeel in de revolutionnaire woelingen, die leidden tot het in staat van beschuldiging stellen, gevolgd door het ontslag, van den directeur Jan Jacob Beaujon door het Comité militaire, waarvan Kikkert lid was. In 1800 keerde hij naar Nederland terug, doorliep de verdere militaire rangen en stond in hoog aanzien bij koning Lodewijk Napoleon, die hem ridder en commandeur van de Koninklijke orde der Unie maakte. Desniettemin was hij een der eersten, die in 1813 het fransche vaandel verliet. Dordrecht wist hij van de Franschen te bevrijden en nog vóór zijn benoeming tot gouverneur-generaal van Curaçao werd hem het commandeurskruis der Militaire Willemsorde verleend. Zijn bestuur op Curaçao, waar hij door zijn huwelijk met Anna Maria Cornelia van Uytrecht aan de voornaamste familiën vermaagschapt was, was weinig krachtig. ‘Meer administrateur dan gouverneur’ is hij genoemd, omdat hij schier alles aan het oordeel van de regeering in het moederland onderwierp in plaats van zelfstandig te beslissen. Niet vergeten mag echter worden, dat zijn bewind viel in een zeer moeilijken tijd. Ondanks de slechte economische omstandigheden der kolonie had men hem de uitdrukkelijke instructie meegegeven, dat behalve voor militaire uitgaven geen wissels op het moederland mochten getrokken worden.
Zie: Curaçao en onderhoorige eilanden in De West- Indische Gids negende jaargang, alwaar ook
Auteursrecht onbekend