Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Vossius, Dionysius]

VOSSIUS (Dionysius), zoon van Gerardus Johannes Vossius en Elisabeth Junius, geb. te Dordrecht in 1612, gest. te Amsterdam in 1642. Hij was reeds in 1622 student te Leiden, waar hij het onderwijs genoot van Meursius, Heinsius, Erpenius en anderen en natuurlijk van zijn vader. Blijkbaar was hij reeds zeer vroeg ontwikkeld, vooral in de oostersche talen; Arabisch, Armenisch, Aethiopisch en Hebreeuwsch beheerschte hij volkomen. Daarnaast beoefende hij natuurlijk de klassieke en enkele moderne talen. In 1631 volgde hij zijn vader naar Amsterdam, waar hij opziener der stedelijke bibliotheek werd. Hij vertaalde van Reyd's Historie der Nederlandsche oorlogen (Arnhem 1626, 4^o) in het Latijn onder den titel: Belgarum aliarum-

que gentium annales auctore Everardo Reidano Dionysio Vossio interprete (Lugd. Bat. 1633, fol.). Door deze vertaling is het werk van van Reyd ook buiten Nederland bekend geworden. In hetzelfde jaar gaf hij uit Geminum panegyricum in proza en poëzie, aan Frederik Hendrik gewijd. Nog later publiceerde hij een latijnsche vertaling van Maimonides' Liber de idololatria (Amst. 1641). Reeds vroeger schijnt Gustaaf Adolf hem tot hoogleeraar in de geschiedenis te Dorpat te hebben benoemd; maar zijn vader achtte hem terecht nog te jong voor zulk een verantwoordelijk ambt. Later waren er weer nieuwe plannen om hem naar Zweden te laten komen, maar zijn spoedige dood heeft dat verhinderd. Nog gaf hij uit een Conciliatio Manassae ben Israel (Amst. 1633). In de bibliotheek der Remonstrantsche gemeente te Amsterdam (universiteits-bibliotheek aldaar) bevinden zich Armeniaca quaedam Dionysii Vossii in handschrift. De leidsche universiteitsbibliotheek bezit uitgaven van Caesar en andere klassieke auteurs met aanteekeningen van hem.

Zie: de Crane, De Vossiorum Juniorumque familia in Annales academiae Groninganae (1819-1820),passim, en de daar aangehaalde bronnen.

Brugmans