Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Regout, Hubertus Gerardus Louis]

REGOUT (Hubertus Gerardus Louis), geb. te Maastricht 16 Dec. 1832, overl. aldaar 6 Jan. 1905, was de vierde zoon van P.D. Regout (die volgt) en M.A. Hoeberechts. Hij voleindigde zijne studiën aan de industrie- en handelsschool te Mechelen in 1850 en kwam toen in de zaken zijns vaders. In 1870 werd hij aandeelhouder in de firma Petrus Regout en Co. In 1883 stichtte hij de firma Louis Regout en Zonen, door welke fijn porselein vervaardigd wordt. Evenals de andere fabrieken van de Regouts kwam deze tot grooten bloei.

Hij werd 11 Juni 1872 gekozen tot lid der Provinciale Staten van Limburg voor het district Maastricht, en 28 Juni 1881 door deze tot lid der Eerste Kamer. Hij was daar een man van gezag, vooral ten opzichte van handelsbelangen. Hij was evenals zijn vader een voorstander van protectie. Hij drong er in 1885 bij de regeering op aan, op de rijkswerven geen nieuwe schepen te bouwen maar die slechts voor herstelling te gebruiken. Omtrent de tarieven in Nederlandsch-Indië gaf hij gewaardeerde adviezen. Hij heeft bewerkt, dat het spoorwegstation te Maastricht door een meer modern gebouw vervangen is.

[p. 1165]

Hoewel op de fabrieken van de Regouts vele misstanden op het gebied van behandeling van werklieden, vrouwen en kinderen bestonden, sprak Regout in de vergadering der Eerste Kamer van 3 Mei 1889 eene warme rede uit ter aanprijzing van een wetsvoorstel tot het tegengaan van die misstanden. Een toestand, waarover veel geklaagd werd, was dat de gebakken potten nog nagenoeg niet afgekoeld door de werklieden uit de ovens gehaald moesten worden ten einde er spoedig andere in te kunnen plaatsen.

H.G.L. Regout was de intelligentste en de beste man van zaken onder de broeders. In 1899 trok hij zich uit de bovengenoemde firma's terug, in Sept. 1904, na de ontbinding der Eerste Kamer verzocht hij, niet meer in aanmerking te komen.

Hij huwde 7 Mei 1855 met Theresia Huberta Berger, geb. 5 Juni 1829, overl. 13 Oct. 1899, bij wie hij drie zonen en twee dochters had. Twee der zonen werden minister.

Ramaer