Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Radbod, Redbad]

RADBOD, Redbad, koning der Friezen, geb. omstr. 650, gest. 719, streed langen tijd tegen de Franken en het Christendom, maar werd 689 door Pippijn van Herstal, den beroemden Karolinger, verslagen en verloor het kustgebied ten zuiden en westen van het Aelmere. Hij moest zich, later bij Dorestad verslagen, aan Pippijn onderwerpen, de prediking van het Christendom door Willibrord e.a. toestaan en zijn dochter Teudsinda aan Pippijns zoon, Grimoald, uithuwen. Na Pippijn's dood (714) stond hij weder op, veroverde in verbond met den frankischen Reganfried, hofmeier van den neustrischen koning Chilperich II, Trajectum en Dorestad en drong (716) te scheep zelfs tot Keulen door, waar hij Karel Martel versloeg en het Christendom zoowel in Austrasië als in Neustrië door vernieling van kerken zeer schaadde. Daarom heet hij bij Maerlant ‘Goeds viant’. Karel Martel echter wist hem te overwinnen, versloeg hem bij Trajectum (717) en onderwierp hem opnieuw. Hij stierf als frankisch vasal, nadat hij in zijn laatste jaren de prediking van het Christendom door Bonifacius weder had moeten toestaan, evenwel weigerend zich op aanzoek van Wulfram tot het Christendom te bekeeren en te laten doopen. De fantasee-

[p. 1159]

rende friesche kronijkschrijvers sieren zijn levensbeschrijving zeer op.

Zie: de frankische kloosterkronieken uit zijn tijd en Fredegarius c. 102 sq, benevens de levens van Bonifacius en Wulfram; de Geer, De strijd der Friezen en Franken, 18 vlg. Over de bekende doopgeschiedenis vgl. Kluit, Hist. Crit., I, 2, 789.

Blok