Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten
(1659)–Jacob Coenraetsz Mayvogel–
AuteursrechtvrijStem: Verdwaelde Koninginne.[HOe] zijn mijn zwacke sinnen
Och lacy nu ontstelt
[Voor] mijn verdrietigh minnen
[Het] welck mijn zieltje quelt?
[Ach] Herderin!
't Is door de min
Dat ick dus seer moet klagen,
Ick ben verrast,
Ick moet een last
Van sware liefde dragen.
| |
[pagina 138]
| |
Waerom moet ick dus klagen
Ey seght mijn Herderin?
En stadigh hooploos malen
In mijn getrouwe min,
Ick sucht en steen,
Ick klaegh en ween,
In eensaemheyt verlaten,
Al wat ick spreeck,
Hoe soet ick smeeck,
Mijn vleyen mach niet baten.
Waer toe zijt ghy genegen
O soete Philida:
Weest my niet langer tegen,
Ick bid u om gena,
Mijn Ieughdigh hert,
Dat is verwert
In 't Doolhof van de minne.
O strenge Maeght!
Die my behaeght,
Sal ick u noyt verwinnen.
Godin gedenckt de reden
Waer uyt mijn liefde spruyt,
't Is weynigh tijt geleden,
U troostelijck besluyt
Wierd onverdacht
My toe-gebracht,
U innichste secreten,
Al wat ghy peynst,
En hoe ghy veynst,
Dat heb ick langh geweten.
Ey Lief, waerom geswegen,
Wat is u soete praet,
Als ghy my aller wegen
Vertoont een stuers gelaet,
Waerom seer heus
Een soete leus
Gestelt om u te spreken?
O soet Meyt!
't Dient niet geseyt,
Het zijn maer loose treken.
Hoe veynst ghy voor mijn oogen
O gulden dageraet?
Hoe groot is u vermogen,
Waerom dus obstinaet?
Aensiet mijn smert,
Doorsoeckt u hert,
Ghy sulter liefde vinden,
Ey Herderin
Versacht u sin,
Vlucht niet voor u Beminde.
Ach zieltje stort nu tranen,
Draeght rou met herten leet,
Daer baet geen soet vermanen
U Lief die is te wreet,
U Silvia,
U Philida,
Die sal een ander trouwen,
Om 's werelts goet,
Is dat ghy moet
U Liefden achter-houwen.
Indien het niet mach wesen,
Soo segh ick dan adieu,
Adieu mijn uytgelesen,
Ghy toont u al te schuw,
Op hooge staet,
Ghy u verlaet,
Dat doet u wederhouwen,
Adieu Princes,
Adieu Vooghdes,
Het kon u licht berouwen.
|
|