Schadt-Kist der Liefde

voort gebracht in tijt van vrolyckheydt

[p. 93]

[O Puyckje vande jeught]

Op de stemme: Nu leef ick in’t verdriet,
Mijn lief en acht my niet.

O Puyckse vande jeught,
‘tLant is om u verheught,
Waer dat ghy comt daer sietmen vreught,
O wesen yder een verblijt,
Ick wil oock roemen breet en wijt,
O deught, al schoon ghy wert benijt.

2 Komt Nimphjens vande kandt
Der Zuyer-Zeesche strandt,
Neemt nu met vreughden inde handt,
Fioelen, Harpen ende Luyt,

[p. 94]

 

Syters, Bassen ende Fluyt,

 

Basuynt mijn liefjens deuchden uyt.

 

 

 

3 ‘Tis waerdich datmen queelt,

 

Want Hooren heeft gheteelt,

 

Nae dat my dunckt, het schoonste beeldt,

 

Voorwaer niet een in’t Noorder-Landt,

 

Mijns oordeels, men soo schoon en vandt,

 

Ghelijck als dees Godin valjandt.

 

 

 

4 O soete Zuyer-Zee,

 

Laet doch van liever lee

 

De Nimphjens komen op de ree,

 

Sy willen gheven lof en roem,

 

Een teere Maeght, noch jongh van bloem,

 

Die ick steets mijn liefste noem.

 

 

 

5 Seer vriendelijck en soet

[p. 95]

 

Sy stadich haer op doet,

 

De deuchde woont in haer ghemoet,

 

Op’t alderhooghst wert sy bemint,

 

Van het soete Venus kint,

 

Dat haer schoonheydt heeft ghesint.

 

 

 

6 Princes biedt my u handt,

 

Ick bid doet onderstandt,

 

Ach liefste blust mijn heete brandt,

 

Op dat ick roemen mach altijdt,

 

Van herten vrolijck en verblijdt,

 

U eed’le deuchde breet en wijt.

Godt boven al.