Het leven van Michiel Cocxie, uytnemende Schilder, van Mecchelen.
Van hoe groot vermoghen in sommighen is eenen edelen moedighen gheest, door lust ghedreven
wesende, om anderen in Consten te boven te stijghen, heeft men wel bevonden aen den
gheruchtighen Schilder Michiel Cocxie, gheboren te Mecchel in't Iaer ons Heeren 1497.
Desen heeft den gemeenen spoor van zijn mede-borghers, dat veel slechte ghesellen waren, van
jongs aen gesocht t'overtreffen. Hy heeft gheweest een Discipel van Bernaert van Brussel, en
heeft grooten vlijt om leeren ghedaen, en is ghereyst buyten s'Landts: was langen tijt in Italien, daer
hy vlijtigh was te teyckenen nae Raphaels en ander dinghen, heeft op t'nat geschildert, tot S.
Pieters te Room in d'oude Kerck, een Verrijsnis, oock in de Duytsche Kerck S. Maria de
la pace, en meer wercken die hy daer dede. Weder t'huys comende, bracht met hem een Vrouw
uyt Italien, waer van hy in Italien als oock t'huys ghenoechsaem verheert is gheworden, hem dickwils
met haer vermaninghen houdende vast op zijn werck, waer door sy oorsaeck was dat hy een
Constrijck en welvarende Man is geworden. Nae deses Vrouwen overlijden hertrouwde hy, doch
ghecreegh by dees tweedde geen kinderen. Sijn eerste en besonderste werck was, buyten Brussel
twee oft dry mijlen, te Halsenbergh, t'hoogh Altaer-tafel, een groot stuck, wesende een Crucifix, een
uytnemende constigh werck, daer menigh Constenaer dickwils uyt Brussel quam om te sien. Dit
heerlijck stuck werdt in de Nederlandtsche beroerte ghevoert in Spaengien, door eenen Thomas
Werry, Coopman van Brussel, en aen den Cardinael Grandvelles vercocht, om den
Coning Philips. Den selven Coopman heeft veel meer fraey dinghen uyt Nederlandt in
Spaengien overghebracht. Daer was oock van Cocxie te Brussel in S. Goelen Kerck
een Tafel van den sterf-dagh Mariae, dit was oock een van zijn besonderste werck, hier
goeden coop, en in Spaengien seer duyr vercocht. Daer waren oock te Mecchelen van hem twee
deuren aen d'Altaer-tafel van S. Lucas, waer van de binnen-tafel was van Meester
Bernaert van Brussel: dese deuren hadde den Hertogh Mathias, en vertreckende
voerdese met hem uyt Nederlandt: want was oock van het alderbeste werck van Cocxie. Daer
was oock van hem in ons Vrouw Kerck t'Antwerpen d'Altaer-tafel van S. Sebastiaen, voor
die van den Handt-boogh, seer wel gedaen. Noch tot S.
Goelen te Brussel, een Tafel van een Avontmael, dat oock seer goet werck was. Veel meer
Tafelen en Tafereelen heeft hy gedaen, die in verscheyden plaetsen zijn te sien: want hy veel wercks
binnen zijn lang leven heeft ghedaen, en is tot grooten rijckdom ghecomen, hebbende binnen
Mecchelen onder ander dry heerlijcke schoon huysen, oft Paleysen waren. Daer zijn van hem verscheyden Tafelen in
wesen, die voor groot geldt niet te crijgen en zijn. Daer is gemeen gerucht, dat zijn beste dinghen zijn eerste niet te verwijten hebben: want se so goet niet en zijn.
Hy was wonder soet en vloeyende in zijn schilderen, net en suyver in cieraten, ghevende eenige
Vrouw-beelden een groote welstandt. Heel overvloedich van ordinantie was hy niet, behielp hem
oock wel met d'Italiaensche dinghen: waerom hy niet wel te vreden was op Ieroon Cock, doe
hy in Print uytbracht de Schole van Raphael, daer hy zijn
studie uyt had, en veel te