De harpe, oft des herten snarenspel

Inhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert

Een nieuwe Liedt,

nae de wijse: Als men schreef duyst vijfhondert.

IN Numeri twee mael achte,
⁺Daer vinden wy gheschreuen claer,
Dat een uyt Leuijs gheslachte,
Korach ghenaemt, dit is voorwaer,
⁺Dathan en Abyram mede,

+ Nu.16,1.

+ Syr.45,22

[p. 341]

 

[Elia]bs sonen uyt Rubens stam,

 

[Ma]er maeckten door haer booshede,⁺

 

[Een]en oproer vol onvrede,

 

[Da]er door seer groot verderuen quam.

 

[N]och sachmen haer toekeeren,

 

[So]o wy vinden nae Schrifts bedien,

 

[De] principaelste Raedtsheeren,

 

[W]el twee hondert en vijftich lien

 

[Ve]rgaderden haer ghewillich

 

[Te]ghen Moyses en Aaron aldaer,

 

[En] spraken seer onbillich,

 

[Da]t volck is ouer al hillich,⁺

 

[En] den Heere is onder haer.

 

Dat en viel Moyses niet lichte

 

[Al]s hy sulcke woorden heeft ghehoort,

 

[Hy] viel op zijn aensichte,

 

[E]n spracker tot Karach voort,

 

[M]orghen sal den Heer uytghelesen

 

[K]ennelijck maken seer expeert,

 

[W]ien hy verkiest in desen,

 

[T]ot sijnen offer ghepresen,

 

[D]ien sal't wesen dien hy begeert.

 

Noch sprack Moyses seer reynich

 

[T]ot Korach, lieue hoort doch ghy,

 

[I]s ulieden dat te weynich,⁺

 

[O] ghy kinderen van Leui?

 

[D]at u Godt heeft afghescheyden

 

[V]an de menichte Israel,

 

[O]m t'officie te beleyden,

 

[E]nd' spijs-offer te bereyden

+ Nu.26,9.

+ Exod.19.6

+ Num.3,6

[p. 342]

 

In des Heeren wooninghe snel.

 

Daer toe heeft Godt vercoren

 

De kinderen van Leui seer vroom,

 

Wat soeckt ghy als verloren,

 

Wederom dat Priesterdom?

 

Ghy en al uwe ghesellen

 

Maeckt een oproer teghen den Heer,

 

Wat is Aaron willet stellen,

 

Dat ghy als den rebellen

 

Teghen hem murmureert soo seer?

 

Moyses liet roepen henen

 

Dathan en Abyron vermaert,

 

Sy deden sulcke renen,

 

Wy en comen niet opwaert,

 

Maer spraken met onverstande,

 

Sal u dat te weynich zijn?

 

Dat ghy ons hebt uyt den lande

 

Ghebrocht dat wy hier ter schande

 

Ghedoodt souden werden in dees woestijn.

 

Seer stout sonder bedwinghen

 

Hebbense Moyses noch meer verfoeyt,

 

Hoe fijn hebt ghy ons connen bringhen

 

Int landt daer melck en honich vloeyt?

 

Wijnberghen onbesweken

 

Ons tot een erfdeel bespiet,

 

Wilt ghy noch, ginghen sy spreken,

 

De lieden de ooghen uytsteken?

 

Wy en comen opwaert niet.

 

Moyses vergramde seere,

 

En sprack door sulcke rebellicheyt,

[p. 343]

 

[En k]eert u niet, O Heere,

 

[Tot] haren spijs-offer bereyt:

 

[Als] sy niet en wilden comen,

 

[Doe] sprack Moyses seer belaen:

 

[Ick] en hebbe t'mijner vromen

 

[No]yt Ezel van haer ghenomen,

 

[No]ch haer oock gheen leet ghedaen.

 

[M]oyses sprack tot dese Mannen,

 

[To]t Korach en sijn gheheele rot,

 

[Be]reyt morghen u pannen,

 

[M]et vyer en reuckwerc daer in voor Godt.

 

[Aa]ron sal oock ghestichtich

 

[He]m daer toe maken bereyt,

 

[N]eemt uwe pannen ghewichtich

 

[T]e samen twee hondert en vijftich,

 

[D]at heeft Moyses tot haer gheseyt.

 

Sy hebben smorghens ghenomen

 

[H]aer pannen met reuckwerck seer fris,

 

[M]aer alsse zijn ghecomen

 

[V]oor de Hutte der ghetuyghenis,

 

[D]e Heerlijckheyt des Heeren

 

[O]penbaerde dees menichte coen,

 

En sprack tot Moyses vol eeren,

 

Wilt u van dees menichte keeren,

 

Want ick wilse terstont verdoen.

 

Moyses vol reynder zeden,

 

En sijn broeder Aaron seer licht,

 

Hebben voor't volck ghebeden,

 

En sy vielen op haer aensicht,

 

En spraken soo vele ten goeden

[p. 344]

 

Als een Man heeft zonde ghedaen,

 

Wilt ghy, Heer, nae u bevroeden,

 

Ouer dees menichte woeden,

 

Datse daeromme souden vergaen.

 

Doe sprack Godt tot Moyses schoone

 

Segghet dese menichte al te saem,

 

Datse wijcken van der woone,

 

Korach, Dathan, end' Abyram:

 

Moyses ginck sonder sparen

 

Met de ouders Israels voort,

 

Wijckt af, ginck hy verclaren,

 

Van de hutten deser sondaren,

 

En roert niet aen wat haer toebehoort.

 

Die lieden zijn gheweken

 

Van haer hutten aen alle zien,

 

Doe ginck Moyses noch spreken,

 

En dese steruen als ander lien,

 

Soo sult ghy daer aen mercken

 

Dat de Heere my tot u sondt,

 

Ist dat Godt wat nieus gaet wercken,

 

Dat hy d'Aerde in dese percken

 

Opent, end' al dees lieden verslondt.

 

Als Moyses hadd' uytghesproken,

 

Soo heeft d'Aerde onder haer ghescheurt,

 

End' heeft haren mondt ontloken,

 

Daer is wat vreemdts ghebeurt,

 

Korach verginck te gronde

 

Met sijn rotten onsubjeckt,

 

Huys, haue, t'werdt al verslonden

 

In de Helle, ter seluer stonden

[p. 345]

 

[He]eftse de aerde weer ouer ghedeckt.

 

[A]ldus verginghen sy stranghe

 

[M]et groot gheroep alsoet wel schijnt,

 

[Do]e sprack Israel seer banghe,

 

[D]at ons de aerde oock niet en verslint,

 

[Sy] vluchten voor dese verbannen,

 

[W]ant Gods straffe was voor de handt,

 

[Di]e twee hondert end' vijftich Mannen

 

[Di]e daer stonden met ander Pannen,

 

[Zij]n vant vyer uyt den Hemel verbrandt.

 

Godt sprack tot Moyses ydoone

 

[V]oor de menichte int openbaer,

 

[S]egt u broeder Aarons sone

 

[D]en Priester Eleazar,

 

[D]at hy neme sonder vertsaghen

 

[Al] dees Pannen uyt t'vier,

 

[E]n tot bleck worden gheslaghen,

 

[S]y zijn heylich, dus Gods ghewaghen

 

[D]oor hare zielen menighertier.

 

Eleazar sonder beyden

 

[D]ie is van stonden aen ghegaen,

 

En liet de Pannen bereyten,

 

En ded'se tot breedt bleck slaen,

 

En hinckse sonder mincken

 

[A]en den Altaer nae Gods raedt,

 

Om dat Israel soude ghedincken,

 

En gheen vremde meer offeren schincken,

 

Dan die daer zijn van Aarons zaedt.

 

Des morghens sonder cesseren

 

Soo ginck de gheheele menichte groot

[p. 346]

 

Teghen Moyses murmureren,

 

Seyden ghy hebt Gods volck ghedoodt:

 

Twist ginghen sy verwecken

 

Teghen Moyses ingheleyt

 

Met hem voor de Hutte te trecken,

 

Een wolcke quamse bedecken,

 

Godt openbaerde sijn heylicheyt.

 

Als dat volck sach dese wolcke,

 

Soo dede de Heere Moyses cont,

 

Wijckt af van desen volcke,

 

Want ick wilse verdoen terstont:

 

Maer Moyses sonder beyden

 

Viel op sijn aensicht saen,

 

En sprack met onderscheyden,

 

Wilt u panne met haest bereyden,

 

Want de plaghe is aenghegaen.

 

Ten hadde Aaron niet anne

 

⁺Te doene sijns Broeders begeerte daer,

 

Hy nam reuckwerck in sijn panne

 

En dat vyer van den Autaer,

 

End' heeft hem haest begheuen

 

Tot der menichte met der spoet,

 

En stont, soo't staet gheschreuen,

 

Tusschen de dooden en leuen,

 

Met sijn reuckwerck dat volck verboet.

 

Daer zijn weest niet verwondert,

 

Ghestoruen van dese plaghen fel,

 

Veerthien duyst en seuen hondert

 

In eenen corten tijdt seer snel,

 

Sonder die met Korach storuen

+ Sap.18.21

[p. 347]

 

[Die] en zijnder niet me ghetelt:

 

[Wa]t hebben sy verworven,

 

[M]et jammer zijnse verdoruen,

 

[We]e die hem teghen den Heere stelt.

 

[P]rincelijck Godt ghepresen,

 

[T'is] wel ghelijck dat Dauid ghewaecht,

 

[Da]t t'Goddeloose wesen

 

[En] heeft u noch noyt behaecht,

 

[Da]t is hier wel ghebleken,

 

[Ae]n dees lieden zijn wy gheleert,

 

[Om] dat sy waren gheweken

 

[Va]n den Heere, hy wildet wreken,

 

[M]aer de plaghe wiert noch ghekeert.

Schickt u nae den tijdt. Rom.12.