De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: Ick wilde ick ware een wilde Swane smal.
DOchteren van Sara, hoort en verstaet
Ga naar margenoot+Doet aen inwendich dat costelijc cieraet,
Ga naar margenoot+Eenen gheest soet,
Ga naar margenoot+Stil ende sachtmoedich, eer ghy vergaet
Ga naar margenoot+Als t'bloemken doet.
Want een schoon vrouwe sonder zedicheyt
Ga naar margenoot+Dat is ghelijck een Zoch schoon toe bereyt
Met een dierbaer
Sangsel van gout, soo Salomon seyt,
Neemt dit wel waer.
Ga naar margenoot+Want een verstandighe dochter die can,
Soo Syrach seyt, wel crijghen eenen Man:
Maer onghemaniert
Wesende, men laetse wel sitten dan,
Hoe schoon verciert.
Ga naar margenoot+Een ongheschickte dochter ongheraeckt,
Haren Vader commer en hertseer maeckt,
Dat hy beswaert
Ga naar margenoot+Sonder veel slapens sorghvuldichlijc waect
Om haer welvaert.
Eene die daer wilt is, oft oneerbaer,
| |
[pagina 199]
| |
[D]en Vader en den man, hebben van haer Ga naar margenoot+
[Sc]hande altijt,
[V]an beyden wordt sy ghehaet eenpaer,
[G]hewaerschout zijt.
Want die daer crijcht een spijtich wijf rebel
[E]en onghelijck paer Ossen ghelijckt dat wel
[D]ie vroech en laet
[T]'samen moet trecken, sonder uytstel,Ga naar margenoot+
[T]'is gheenen raet.
Soo wie dat eene crijcht van sulc fatsoen
[D]ie is als eenen, die crijght een ScorpioenGa naar margenoot+
[V]ol van fenijn,Ga naar margenoot+
[D]och ghy jonghe spruyten des wijngaerts groen,Ga naar margenoot+
Meucht soo niet zijn.
Een edel gaue is een deuchdich wijf,
End' sy wordt ghegheuen tot een gherijf,
Hem die Godt vreest,
Hy zy rijck oft arm, t'is sijn beclijfGa naar margenoot+
Van vreuchden meest.
Dus ghy jonge maechden gedenct Sara,
Raguels dochter, en volghtse na,
Ick hebbe pleyn
Mijn Ziele, (seyt sy) van alle quaGa naar margenoot+
Lusten noch reyn.
Ick en hebbe my gehouden nemmermeer
Tot lichtveerdich geselschap, O Godt, O Heer
T'is u bekent,
Maer eenen man te nemen in u vreese seer,Ga naar margenoot+
Gaf ick consent.
Paulus tot den Corinthen beschrijft voor t'slot,
| |
[pagina 200]
| |
Ga naar margenoot+Ick en hebbe van den maeghden geen gebot
Maer t'waer haer goet
Alsoo te blijuen, om onverhindert Godt
Ga naar margenoot+Te dienen vroet.
Ga naar margenoot+Iae oock om den teghenwoordigen noot,
Want verdriet int vleesch, pijn en smerte groot
Ga naar margenoot+Ghecrijghen sy,
Die haer begheuen tot den echt minjoot
Die haer is vry.
Maer die bevindt, niet cuysch en can zijn hier,
Ga naar margenoot+Ten ware Godt dat gaue, anders dangier
Ga naar margenoot+T'is beter te trouwen, als int brandich vyer
Lijden torment.
Oorlof Princesselijcke maeghden ghy,
Salicheyt wensch ick yeghelijck, en my,
Ga naar margenoot+Nae dat hier gheen
Ga naar margenoot+Dinck en is ter weerelt, ten gaet voorby,
Noodich is een. |
|