Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Ay schoonste Nimph! aensiet &c.ALs Moses lagh in 't al-versuypend' water
Belommert van het Riet,
En huwd gehuyl aen suysend stroom-geklater
Wt weteloos verdriet,
Quam Pharo's kindt, gevolght van haer Lackeyen,
Spanceren langhs de water-kandt,
Daer zy de kleyne Mose vant
Seer bitter schreyen.
2. Dies haer 't meedoogh aen-prickeld, om sijn leven
| |
[pagina 55]
| |
Te redden van de doodt,
En hem een naem van eyghen Soon te gheven,
Dus wordt hy uyt de noodt,
Als uyt de Muyl van het verdriet getoghen,
En opgevoet in 't Koninghs Hof,
Al waer sijn Rijckdom, eer, en lof,
Staegh klom om hooghen.
3. Wat leer-graegh hert kan beter Spiegel wenschen
Die klaerder ons vertoont
De eyghen standt van ons, ellend'ge menschen,
Nu door Godts gunst gekroont?
Wy lagen oock, en stickten aen ellenden,
In ballinghschap van Godes vreed',
Maer Godts genaed ontbrand, en deed
Haer tot ons wenden:
4. En nam ons aen tot sijn verkoren kind'ren,
Te erven 't Koninghrijck,
Dat door 't getal der stammen niet sal mind'ren
Maer blijft in waerd gelijck:
| |
[pagina 56]
| |
En doet ons ziel met Hemels heyl bekleeden,
Die opgepronckt door sulcken schat,
Gaet in, en blijft in 's Hemels Stadt
In eeuwigheden.
|
|