Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
Auteursrechtvrij
[pagina 24]
| |
Stem: Het was een Meysje vroegh op-gestaen.DOen Noahs Raven uyt d'Arcke toogh,
Hy noyt daer weder in en vloogh
Op sijn rappe swarte Vlercken:
Maer vloogh daer hem de lust na stierd,
En acht het vlees van 't dood gediert,
Soeter als de spijs in d'Arcke.
2. Maer 't Duyfje dat Noah uyt-sandt,
En vondt geen ruste op het Landt,
Want het walghd van doode Lijcken,
Daer in de Raven vont playsier,
Dus gaet het soet onnoosel dier
| |
[pagina 25]
| |
Tot sijn rust, in d'Arcke wijcken.
3. Alhier vertoont ons Noahs Arck
Een af-druck van des Heeren Kerck:
En het doen van dees twee Dieren,
Dat schildert ons een beelt bequaem,
Van goed, en quaden beyd' te saem,
Recht getroffen haer manieren.
4. Een swarten Hipokrijtes hert
Wel in Godts Kerck gevonden wert;
Maer hy sal dien strack verlaten,
Wanneer hy in sijn aerdts gemoet,
De smaeck van 't vleeslijck sondigh soet
Komt te sien in and're staten.
5. Maer soo is't met een Vrome niet,
Die Christus eenen Duyfje hiet:
Godes Kerck is sijn vermaken:
En sonder dat, soo is't al roet,
Al wat hy smaeckt van't Werelts soet,
En van Vleeschelijcke saken.
| |
[pagina 26]
| |
6. Een Vloet van boosheydt, heeft ons landt
Nu overstroomt aen yder kant,
En het stinckt van vuyle sonden:
Soo nu een teer Godtsaligh hert,
Niet in Godts huys verquickt en wert
Is sijn kracht in haest verslonden.
|
|