Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt
(1602)–Pieter Lenaerts van der Goes– AuteursrechtvrijIn hem begrijpende veelderhande amoureuse liedekens, te vooren in druck noyt uytgegaen
[pagina 33]
| |
op de wijse van Brande Pieterken, op den Naem Petrvs.
SEght my schoon wtvercoren // lief //
Twy doetstu overlast //
Heb ick deur een besworen // brief //
V niet gethoont seer vast //
Volmaecte trouwe //
om u Jonck-vrouwe //
te zijn onderdaen //
Ghy doet my al verloren //
grief// vast sal ick blijven staen.
V heb ick (int beginnen // vroom)
Betrout mijn herte heel:
Regiert doch mijnder sinnen // toom,
Naer dien ghy zijt mijn deel:
| |
[pagina 34]
| |
Zeedbaerste blomme,
Keert u eens omme,
Tot u dienstbaer knecht:
Ontwaect my wt der minnen // droom,
En houdt my staende recht.
R eyn heb ick v beuonden // maeght,
Vol eerbaer zeden // siet,
Om u mijn hert veel wonden // draeght,
doch sonder reden // niet:
Soo schoonen vrouwe
Te houden trouwe //
Is een eerbaer zin:
Noyt hert ghy so verbonden // saeght,
En was van aenbegin.
T roost-baer, en wtgelesen // zijt,
Ghy lief, en dies te meer
Heb ick u oyt bewesen // vlijt,
En noch doe even zeer:
Soud ick u laten
Die my verwaten,
Sult tot geender stont,
O neen, ten is op desen // tijt
Lieuer ter weerelt ront.
E erweerdich sy dy inden // graet
Van uwe digniteyt.
Sulck achter zijn soo blinden // daet
Dat ick u ben bereyt,
Te zijn gestadigh:
Ghy die sucadigh
Zijt, en wesen sult:
Hierom, uwen beminden // laet
Met geen droefheyt vervult.
Prince.
P rincesse, schoon eersame // bruyt,
Oorlof, in mijn vertreck:
Zijt doch (als een bequame // cruyt,
Oorboorlick mijn gebreck:
Ghy weet in allen,
Het soet gevallen,
Dwelck my is ydoon:
Vriendinne uwen name // luydt
Tot inder goden throon.
Doende leer-ick. |
|