Roseliins oochies, ontleedt

[p. 120]

XXXVIII.

Stemm, Amarilli mia bella.

ROSELIINE, vvat lichten,

VVat herte-terend vuyr, vvat Ooge-schichten
Schiett gy in mijn gevvrichten!
Recht als een blomm, dien't dauvvtjen is ontzogen,
Sterft door de Sonne-Oogen;
Soo doen uvv' Lichjes, als'ck lippen-dauvv moet derven,
ROSELIINE, ://: ://: my sterven.

Maer vvanneer ick de tippen

Van u coralen mond, die lieve lippen
Voel haer aen mijne rippen;
Dan doe je een geest in mijne ad'ren kommen:
En gelijck als een blomme
Rijst door de Sonne, na een vochten dauvv, soo groey ick,
ROSELIINE ://: ://: soo bloey ick.

Wel dan, Lief, soo de strale

Van uvv uytmuntend OOG kan in my dalen,
En de Ziell uyt my halen;
En dat een kus my vvederom kan zoogen;
Doodt dan vry, met uvv' OOGEN.
Maer als ick sterve, vvilt my dan kusjes geven,
ROSELIINE ://: ://: 'k sal leven.