Gheestelycken waeckenden staf der Jodsche Schaep-Herders(1651)–Philippus Jennyn– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 66] [p. 66] [pagina 67] [p. 67] [pagina 68] [p. 68] X I. Die klaer-blijnckende Sonne der Rechtveirdigheydt ontsteeckt de herten van die vvacht-houdende Schaep-herderkens. Vertoont in een t'samen-sprake. Op een nieuwe stemme. Exortum est in tenebris lumen rectis. Ps. 111. 1. Den Enghel. BEwesen zy lof Aen Godt in't hemels-hof, Peys aen de menschen van goeden will', Hun is gheboren een Soon' in't still'. [pagina 69] [p. 69] De Herders. Wat hooren wy daer ? Wie brenght ons sulcke maer ? Van waer komt hy, of wie magh hy zijn ? Siet, hoe blijnckt hy met een klaer aenschijn. Den Enghel. Op Herders, wilt singhen, 't is nu den tijdt, Dat ghy met u schaepkens eens vroylijck zijt. De Herders. Te singhen, te springhen in stille nacht, En hebben voor desen wy niet gheplacht. [pagina 70] [p. 70] 2. Den Enghel. Naemt ghy hem den nacht, Die soo langh is verwacht ? Weest (lieve Herderkens) niet vervaert, De sonne straelt midden opder aerd. De Herders. De sonne nu straelt ! (Vriendt) of ghy niet en dwaelt ? Siet eens om hoogh; hoe de silver maen, En menigh sterr' aen den hemel staen. Den Enghel. Voort Herders, hier langher dient niet ghetoeft, Ghy sult my ghelooven had' t ghy gheproeft. De Herders. Wel (Leydsman) gaet vooren, wy volghen naer, Tot dat wy bevinden, of ghy seght waer. 3. Den Enghel. Noyt sonne soo schijnt, Als dit gheboren Kindt, Het welck' de hemelen al verlicht, En ons van daghe biedt sijn ghesicht. De Herders. Wat wonderbaer vier [pagina 71] [p. 71] Ontsteeckt ons hert alhier, En schiet sijn straelen door ons verstandt ? 'Tschijnt of mijn ziele van liefde brandt. Den Enghel. Ghy-lieden in't duyster vindt hier den dagh, Die langhe voor desen verborghen lagh. De Herders. In't duyster hier schuylt hy, die metter tijdt Sal klaer over-schijnen de werelt wijdt. 4. Den Enghel. O Herders ! haelt uyt V-lieder muysel-fluyt, En speelt den lof van den hooghsten Heer, Wtwendigh soet, maer inwendigh meer. De Herders. Wel aen dan mijn riet, Heft op een gheestigh liedt, Dat dese vroylijcke nacht ons leert, Waer mede ghy 't soete Kindt vereert. Den Enghel. 'Ten is niet al silver dat luyde klijnckt, Verdomt is de werelt, hoe schoon sy blijnckt. De Herders. Soo wie hier sijn deughden in't duyster houdt, Sal namaels meer blijncken als louter goudt. Vorige Volgende