Gheestelycken waeckenden staf der Jodsche Schaep-Herders

(1651)–Philippus Jennyn– rechtenstatus



[pagina 66]

[pagina 67]

[pagina 68]

X I. Die klaer-blijnckende Sonne der Rechtveirdigheydt ontsteeckt de herten van die vvacht-houdende Schaep-herderkens. Vertoont in een t'samen-sprake. Op een nieuwe stemme. Exortum est in tenebris lumen rectis. Ps. 111. 1. Den Enghel. BEwesen zy lof Aen Godt in't hemels-hof, Peys aen de menschen van goeden will', Hun is gheboren een Soon' in't still'.
[pagina 69]
*De Herders.* Wat hooren wy daer ? Wie brenght ons sulcke maer ? Van waer komt hy, of wie magh hy zijn ? Siet, hoe blijnckt hy met een klaer aenschijn. *Den Enghel.* Op Herders, wilt singhen, 't is nu den tijdt, Dat ghy met u schaepkens eens vroylijck zijt. *De Herders.* Te singhen, te springhen in stille nacht, En hebben voor desen wy niet gheplacht.
[pagina 70]
2. *Den Enghel.* Naemt ghy hem den nacht, Die soo langh is verwacht ? Weest (lieve Herderkens) niet vervaert, De sonne straelt midden opder aerd. *De Herders.* De sonne nu straelt ! (Vriendt) of ghy niet en dwaelt ? Siet eens om hoogh; hoe de silver maen, En menigh sterr' aen den hemel staen. *Den Enghel.* Voort Herders, hier langher dient niet ghetoeft, Ghy sult my ghelooven had' t ghy gheproeft. *De Herders.* Wel (Leydsman) gaet vooren, wy volghen naer, Tot dat wy bevinden, of ghy seght waer. 3. *Den Enghel.* Noyt sonne soo schijnt, Als dit gheboren Kindt, Het welck' de hemelen al verlicht, En ons van daghe biedt sijn ghesicht. *De Herders.* Wat wonderbaer vier
[pagina 71]
Ontsteeckt ons hert alhier, En schiet sijn straelen door ons verstandt ? 'Tschijnt of mijn ziele van liefde brandt. *Den Enghel.* Ghy-lieden in't duyster vindt hier den dagh, Die langhe voor desen verborghen lagh. *De Herders.* In't duyster hier schuylt hy, die metter tijdt Sal klaer over-schijnen de werelt wijdt. 4. *Den Enghel.* O Herders ! haelt uyt V-lieder muysel-fluyt, En speelt den lof van den hooghsten Heer, Wtwendigh soet, maer inwendigh meer. *De Herders.* Wel aen dan mijn riet, Heft op een gheestigh liedt, Dat dese vroylijcke nacht ons leert, Waer mede ghy 't soete Kindt vereert. *Den Enghel.* 'Ten is niet al silver dat luyde klijnckt, Verdomt is de werelt, hoe schoon sy blijnckt. *De Herders.* Soo wie hier sijn deughden in't duyster houdt, Sal namaels meer blijncken als louter goudt.