Een nieu devoot geestelijck lietboeck(1605)–Nicolaes Janssens– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Een nieu Liedeken op de wijse: Hansken is soo fraeyen ghesel, Hy salt soo wel verdienen. HOut al te samen hant aen hant, Ick sal v singhen en leeren, Een vrolijc liet seer triumphant, Een Ackerman ter eeren. Ick sal v leeren soo ick can, Met reden claer bewijsen, Hoe dat den edelen Ackerman, Weerdich is om te prijsen. Adam is zijnen pateroon, Die aldereerst met rouwen, Met spitten en met grauen schoon, Die eerde heeft moeten bouwen. Sijn ambacht is van grooten prijs, Voor Godt seer aengename, Gheordineert int Paradijs, Al om der sonden blame. Sijn neeringe is oprecht en puer, Weerdich om te beminnen, Want hy int sweet zijns aenschijns suer, Sijn broot moet eten en winnen. Den goeden Ackerman voorwaer, Heeft Godt altoos voor ooghen, Om zijn lant te maecken vruchtbaer, Sietmen hem altoos pooghen. Den Ackerman op Godt betrout, Als hy het saet gaet saeyen, Soo hoopt hy weder menichfout, Inden Oost dat te mayen. Als zijn vruchten dan schoone staen, En beginnen te aeren, Soo roept hy Godt den Heere aen, [pagina 138] [p. 138] Dat hijse wil bewaeren. Als zijne vruchten dan rijpe zijn, Soo danckt hy Godt met deuchden, Met groote neersticheyt en pijn, Doet hyse in met vreuchden. Den Ackerman geen quaet en meent, Als hy te merct comt loopen, Soot hem den Heere heeft verleent, Sal hy zijn graen vercoopen. Den Ackerman hoort mijn bediet, Hy mach wel zijn verheuen, En velden hy zijnen Acker niet, Waer souden wy af leuen, Den Ackerman seer moe en mat, Hy mach wel neerstich planten, Hy wort geschoren en gheschat, Ghepluckt aen alle canten. Hy lijdt soo grooten overlast, Meer danmen sou geloouen, Daer compt soo menigen vremden gast, Die hem dickmaels beroouen. Hy wort gheslagen en gequelt, Veriaecht van die Soldaten, Dickmaels moet hy slapen int velt, Sijn huys moet hy verlaeten. Oorlof ghy Princen vanden ploech, Ghedenckt tot allen tijden, Hoe den verduldigen Job hem droech, In alle zijn druck en lijden. Vorige Volgende