Christelijck vermaeck
(1645)–Anthony Jansen–
Auteursrechtvrijbestaende in verscheyden stichtelijcke rijmen en gesangen
[pagina 168]
| |
Om yet tot troost en leer,
Door schaduw', voor te legghen:
Godts Sone, onsen Heer,
Die kan 't volmaeckter segghen.
2 Daer waren (seydt hy) tien
Ionckvrouwen, alle gaer
Met Lampen wel voorsien,
Maer niet met Oly-waer:
De vijve wel verciert,
Als wijse Maeghden saten,
Met reden ghemaniert,
En Oly in 'er Vaten.
3 De dwase, onbedocht,
Die hebben niet-met-al
Van Oly mee ghebrocht,
En ginghen t'samen al
| |
[pagina 169]
| |
Den Bruydegom te moet,
Om met vercierde leden,
En met een heusse groet
Sijn Bruyloft te betreden.
4 Doen nu de Bruygom wat
Te langhe heeft ghebeydt,
Zijns' al van slaep ghevat,
En hebben haer gheleydt
Ter sluym: maer in der nacht
Werdt luy en stijf gheroopen,
Den Bruygom komt: ter wacht,
Wilt hem te moete loopen.
5 Een yder, als verschrickt,
Stondt veerdigh op de been:
De wijse wel gheschickt
Met Oly, ginghen heen:
| |
[pagina 170]
| |
De dwase seyden, och!
Ons Lampen die verdwijnen:
Gheeft ons wat Oly toch,
Op datse weder schijnen.
6 Sy seyden, alsoo niet,
Op dat ons even soo
Het derven niet gheschiedt,
Wy doen dit al te noo:
Gae vlijtigh in de Stadt
Met snelle schreeden loopen,
Wilt Oly in u Vat
Nae u behoeften koopen.
7 Sy hebben 't wel ghedaen,
Maer wijl sy ginghen voort,
Soo quam de Bruygom aen,
En namse, nae sijn woordt,
| |
[pagina 171]
| |
Ter blijde Bruyloft in,
En heeftse over-goten
Met vreuchden, naer 'er sin':
Toen wierdt de deur ghesloten.
8 Toen quamen d'andere weer,
Met roepen en gheklop,
En seyden, Heere, Heer!
Wy bidden, doet ons op:
Hy seyde, wijckt en vliedt,
Wat vordert u verlanghen?
Want ick en kenn' u niet,
Ick wil u niet ontfanghen.
9 O! droefheydt over-groot,
O! schrickelijcke schrick:
Eylaes! de droeve Doodt
Komt op een ooghenblick,
| |
[pagina 172]
| |
Wanneer men 't niet en weet,
Komt Godt ons vaeck verrassen:
O! saligh, die ghereet
Sijn komste weet te passen.
Liever. |
|