Oude Vlaemsche liederen

Vaer wel!

Vaer wel, vaer wel, mijn soete lief,
niet langher en can icker beiden;
ik gae er so ver, en so verre van hier,
en also ver over der heiden.

Wel over der heiden, wel over den sant
met droevigher hert ende sinnen.
wel mach ic ghewinnen het vaderlant,
maer trouwe liefde noit ghewinnen. -

En sietje niet groenen overal,
niet groenen en bloejen de bomen?

[p. 33]

 

ooc sal wel noch morghen de nachtegael

 

met andre clein vogheltjes comen.

 

 

 

Sal singhen u over heide en sant,

 

ghi sulter het singhen wel horen.

 

si singhet u tot in uw vaderlant,

 

wat trouwe liefde ghesworen. -

 

 

 

Nu hoor icker cleiner vogheltjes sanc,

 

en wandele over der heiden;

 

nu doet mi ooc al mijn leven lanc

 

so wee en so wee het scheiden!