Horae Belgicae

[p. 32]

XXIII. Wat schaet ons, dat wi vrolic sijn?

Wat schaet ons, dat wi vrolic sijn?^{1, 1.}
wi willen ter taverne.
dat soete nat, den coelen wijn
den drinkic altijt gherne.

En sijn wi onse schellincs quijt,^{2, 1.}
den weert sal ons wel borghen,
wi willen drinken en sijn verblijt
tot aen den lichten morghen.

En drinct die son den helen dach,
warom sal ic het laten?
nu dorste elc wie dorsten mach!
mijn dorst is boven maten.^{3, 4.}

Ic wou ic waer die lieve son,^{4, 1.}
dan haddic minen willen.
nu moet ic uter cleinen ton
den dorst den groten stillen.

Wat schaet ons, dat wi vrolic sijn?
den schaden wil ic draghen,
en hebbic altoos minen wijn,
so sal ic node claghen.^{5, 4.}

1, 1. schaet f. schadet.

2, 1. quijt, quitt, los.

3, 4. boven maten, maßlos.

4, 1. ic wou f. woude, wollte.

5, 4. node, ungern, schwerlich.