Den nieuwen Katwycker christelyke Zee-vaert, versien met nieuwe christelijcke gezangen
(1732)–Floris Willemsz. van der Hart– AuteursrechtvrijToon: Patienty is goet Kruyt men zeyt, &c.
| |
[pagina 77]
| |
Jesus stondt op: na haren wensch
En quam terstont na bove, hy sy o gy versaegde mensch,
En hebt gy geen Geloove: Zee en wind, zijt stille;
sprak dien groote Heer,
En, na sijne wille: deen'se zijn begeer,
Ten selven stonden, De Baren gingen leggen neer
En het Onweer: wierd weg gesonde.
O Menschen die de Zee door-ploegt:
Aenschouwt Gods wonder-werken
In alles wat hy u toe voegt:
Moet gij zijn doen bemerken, hier uyt moet gy leeren
Als gy zijt benouwt, U tot God te keeren:
Want die op hem bout: Gaet noyt verloren:
Hy helpt die geene die op hem vertrouwt,
Ja, hy behoud, zijn Uytverkooren.
Wanneer gy dan op 't woeste Meer:
In noot zijn van de baren,
Als u Tempeest, of zwaar onweer:
Komt drukken: en bezwaren, Zoo wilt niet verflouwen
Maer in alle noot, Vast, op hem betrouwen,
Dan sal u de dood, geensints bestrijde,
Want sijne liefde is te groot,
Die hy u boot, door Christus Lijde.
Wel als dan door een zwaer Tempeest,
U Schip oprijst na boven, so word niet al te seer bevreest:
Of wanckel van u geloven,
Wilt in u Gebeden met vertrouwe, gaen,
Tot den Vorst der vreden, Roept hem vierig aen,
Want hy kan 't woede, En bruyschen, van den Oceaen,
Doen stille staen en u behoede.
Dan sal dien grooten Hemel-helt,
U trouwelijk bewaren, En u behoeden, voor 't gewelt,
Der ongestuyme Baren, Soekt dan dog van herten,
In hem u gewin, dan sal hy u smerten,
Hier, in het begin, Met vreugde laven,
En eyndelijck u, na u sin,
Doen kome, in des Hemels Haven.
F. van der Hart. |
|