Het geestelijck bieken, of geestelycke sangh-dichten
(1674)–Herman Harts–
AuteursrechtvrijOp de Gebort-dagh ons Liefs Heere.Transeamus usque Bethleem. Luc. 2.15. Laet ons doorgaen tot Bethleem. Haec requies mea, quia Domini Patria est: hîc habitabo, quoniam salvator elegit eam. S. Hieron. in Epitaph. S. Paul. Dese is myne rust-plaetse, om dat 't Vaderlant is des Heere; hier sal ick woonen, om dat den Salighmaker haer heeft verkoren. | |
Op de Wyse: Coridon sucht nacht ende dagh.
Ga naar voetnoota GElyck een dorstigh hert, dat vlucht
De Jagers, naer de beken sucht:
Soo jaeght myn hert, myn leven,
En sucht, en heyght, en dorst :/: bis
Naer mynen Koninck mynen Vorst.
Wie sal my dïen geven?
2[regelnummer]
Ick loop gedurigh in, en uyt,
En soecke met de Reyne Bruyt
By alle Creaturen:
Die myn ziele bemindt :/: bis
Geluckigh is zy, die hem vindt!
Segh Schepsels, segh Geburen.
3[regelnummer]
Waer is de Schepper toch gegaen?
In Hemelrijck? wie kan daer aen?
De Lust-hof is gesloten.
| |
[pagina 13]
| |
Ga naar voetnoota In d'Arck en woondt hy niet :/: bis
Den Tempel is, gelijckmen siet,
Met nevel overgoten.
4[regelnummer]
Ga naar voetnootb O! dat hy uyt den Hemel viel!
En quam gevallen in myn ziel:
Die myn gemoet doet blaken:
O! dat daer open gonck :/: bis
Ga naar voetnootc De Leli-blom uyt Jesse-stronck,
Die my saligh kan maken.
5[regelnummer]
Maer waerom ist, dat ick soo treur?
En loop van achter ende veur?
Messias is geboren.
Myn ziele dese keer :/: bis
En hoeven wy noch Jacobs Leer,
Noch Babels hooge Toren.
6[regelnummer]
Een ander tracht om hoogh; gewis
Den hemel is, waer Christus is.
'k Soeck meer Godt hier te loven
Ontrent den Os, de Geyt :/: bis
Daer mynen Salighmaker leyt;
Dan sonder hem daer boven.
7[regelnummer]
Hy ruste in zyns Vaders schoot;
Ga naar voetnootd Maer soo lief hadt hy onse noot:
Te weten al zyn wenschen
Dat is van het begin :/: bis.
Ga naar voetnoote Te woonen hier uyt soete min,
Te spelen met de menschen.
8[regelnummer]
Loop Joden naer Jerusalem,
Ick blyve nu te Bethleëm.
O! Wesen van myn Wesen
Geef my, geef my, dat ick :/: bis
Hier mach van desen oogenblick
In u verslonden wesen.
| |
[pagina 14]
| |
Et peperit Filium suum primogenitum, & pannis eum involvit, & reclinavit eum in Praesepio. Luc. 2.7. En zy heeft gebaert haren eerst geboren Sone, en hem in doecken gewonden, en nedergeleyt in een Cribbe. Nemo potest jacentem erigere, nisi se voluerit inclinare: potuit tamen divinum Verbum, etsi se non inclinasset, jacentem hominem erigere; sed modum hunc multò aptiorem ut se proderet, invenit Amor. S August. serm. 206. de Temp. Niemant en kan, die neerleyt, opheffen, ten zy hem selven wil boogen: 't goddelijck Woordt nochtans, schoon 't sich niet gebooght en hadde, kost opheffen den gevalle mensch; maer dese maniere veel bequamer, om haer te verraden, heeft gevonden de Liefde. | |
Op de Wyse: Vole petit Amour.KOm lief zielen laet ons gaen een vrolijck liedtjen singen
In dese blyde de uur.
Ga naar voetnoota Laet heden den nieuwe toon hoogh ende leegh opspringen
Van onse nieuw Gebuur.
Siet hem, siet hem lyden! siet hem, siet hem schryden!
Die de menschen lacchen doet:
Hoort hem hoort hem suchten! hoort hem hooft hem duchten,
Die 't vermack is van 't gemoet.
2[regelnummer]
Om ons menschen laet hy hem by stomme beesten leggen.
O kleynen groote Godt!
Hoe mynen Heer mynen Heer! hoe syde; laet my 't seggen,
Hoe syde soo versodt?
Siet hem, siet hem lyden! &c.
| |
[pagina 15]
| |
5[regelnummer]
Om ons menschen laet hy hem in slechte doecxkens winden:
O! Erme Rycken Heer?
Hoe mynen Godt mynen Godt! gy light naeckt in de winden:
De liefde kanze meer?
Siet hem siet hem lyden! &c.
4[regelnummer]
Gy kost de gevalle wel sonder boogen opheffen:
Maer dit is uwe vondt;
Om uwe puur liefde dus te doen blijcken, en treffen
Ons ingewandt, en grondt.
Siet hem, siet hem lyden! &c.
5[regelnummer]
Nu houdt op, ey! nu houdt op van suchten, schreyden, wenschen:
Valt u het stroo te hert;
Kindeken soet Kindeken kom Minnaer van de menschen:
Kom rust dan in myn hert.
Siet hem, siet hem lyden! &c.
Invenietis Infantem pannis involutum, & positum in Presepio. Luc. 2.12 Gy sult een Kindeken vinden gewonden in doecken, ende in een Cribbe geleyt. Non melius, nec decentius, quam per dilectionem rependi potest, quod per dilectionem datum est. S. Bernard in illud Psalm. 115. Quid retribuam Domino. Niet beter, noch betamelijcker en mach als door liefde de vergelt worden, het gene door liefde gegeven is. | |
Op de Wyse: Ayme moy Cloris ayme ta Sylvie.EY! siet 't Lamken Godts daer liggen en kermen!
Kom Lamken kom rust liever tusschen myn ermẽ.
Gy kent toch myn gemoet, dat myn ziele van nu
| |
[pagina 16]
| |
Niet anders en sou konnen minnen als u.
2[regelnummer]
Nemt, Heere, voor u wiege myn memoriê
Myn verstant, mynen wil, ô! Koninck der Gloriê.
Gy kent toch myn gemoet, &c.
3[regelnummer]
Kindt soet Kindt, soet boven kinders der vrouwen!
Daer alle Minnaers, en Minnerssen af houwen.
Gy kent, &c.
4[regelnummer]
Ick en wil u niet lief hebben ten helven,
Maer hondertmael dusend'mael boven me selven.
Gy kent, &c.
5[regelnummer]
Nu nemt de soete Borst; dieze doet vloeden,
O! Godt en Mensch, gy sult my, en ick u voeden.
Gy kent toch myn gemoet, &c.
Vos autem Christi 1. Cor. 3.23. Gy behoort toe Christo Si deseris Deum qui te fecit, & amas illa quae fecit, Adulteres. S. August. lib. 50. homil 38. Is 't datge verlaet Godt die u gemaeckt (en hermaeckt) heeft, ende lief hebt de dingen, de welcke hy gemaeckt heeft, gy syt een Overspelder. | |
Op de Wyse: I' adore en mes Amours la beaute d'VranieHOe veel ô! Heer hoe veel syn u bermhertigheden!
Ver boven alle wensch.
Gy opent uwen horn aen landen, ende steden;
En dat al om de mensch.
2[regelnummer]
Ga naar voetnoota O Heer wat is de mensch! zyn goederen, zyn vreughden,
En hebdy niet van doen:
Die weerdich niet en is, al hadt hy alle deughden,
T' ontbinden uwe schoen.
3[regelnummer]
Ga naar voetnootb Gy hebt de mensch gestelt als in volkomen welde;
Hadt hy maer vast gestaen.
| |
[pagina 17]
| |
Maer door 't serpent, eylaes! door Eva, die hem quelde,
Is Adam afgegaen.
4[regelnummer]
'Ken wete niet waerom, de Minnaer liep verloren
Als uyt een sware slaep:
Maer nu dat's ons gheluck; den Herder is geboren
Om het verlore Schaep.
5[regelnummer]
Die gaf ons weer aen ons, op dat wy souden leven,
En gaf hem selven me;
Op dat wy ons aen hem eens souden weerom geven wel Heer, ick ben te vre.
6[regelnummer]
Een ander offer u veel ryckdom en juweelen;
Ick ben erm, en alleen.
Een ander offer u veel huysen, en kasteelen;
Dat en is al maer leen.
7[regelnummer]
Ick offer u myn hert ten volle, niet ten helven,
In tyt, en eeuwighyt:
O Godt! Godt van myn hert ick offer u me selven:
En soo ben ick 't al quyt.
8[regelnummer]
Wat derfdy werelt my, en Satan noch tenteren?
Ick hoor toe mynen Heer.
VVat wildy pylijck vlees noch mynen dienst begeren?
'k En ben myn selfs niet meer!
|