Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens
(1617)–Thonis Harmansz. van Wervershoef–
Auteursrechtvrijop de wijse, Die voghelkens inder muyten.
DIe voghelkens van deser aerden
Die singhen seer soetelijck
Al inder soeten Meyen tijdt
Zoo singhen sy suyverlijck,
Sy loven haer Schepper
Tis ons een schoone figuer:
Van sonden laet ons wachten
De tijdt die is soo duer.
Met herten ende met sinnen
Gaen keeren van dit verdriet,
| |
[Folio E6v]
| |
En wilt Heer Iesus minnen, ☞
Hy is een waerachtich vriendt,
Hy sal my niet begheven
Noch in gheender noodt afgaen,
In mynen meesten lyden
Zoo sal hy my by-staen.
Hoe soude hy my vergheten,
Ick heb hem soo veel ghekost,
Al met sijn dierbaer lijden
Zoo heeft hy my verlost:
Hy geeft my te pande,
Hert, moedt ende al mijn sin,
ick en kan my niet vertroosten
Al eer ick by hem bin.
Nu ligghe ick hier ghevanghen ☞
Al in dat swaer verdriet,
Maer of ick by hem sal komen
Dat en weet ick waerlick niet:
Mijn ghedachten zijn soo menichfout,
Sy verstooren mijn sin,
Mijn hert sal hem verblijden
Wanneer ick by hem bin.
Nu wil ick gaen verheffen
Verheughen mynen moedt,
En wil Heer Iesus minnen
En lyden teghenspoedt,
Hy is soo goedertieren
Hy sal my wel ontfaen, ☞
Als hy deed' Magdalena
Al had sy veel misdaen.
Maria Koninghinne
Ghy zijt mijn toeverlaet,
Ick ben aen u ghebleven,
En wilt my niet afgaen,
Maer wilt my hulpe verwerven
Aen uwen lieven Soon,
| |
[Folio E7r]
| |
Op dat ick hem mach loven
Al in des Hemels troon.
Nu biddet oock al ghemeyn
Heer Iesus van Hemelrijck,
Dat hy sijn herte verlichten wil
Die dit Liedeken heeft ghedicht,
Op dat hy hier na mach komen ☞
Al in dat schoone jolijt,
Hem stadelick te loven
Ende singhen blijdelijck. Amen.
|
|