Liedekens ende Refereynen Ghemaeckt by Haerlem Soetendal, van zijn Avontueren

Een Nieuw Liedeken:

Lieve Ian Symensen, en kont. etc.

GHy Minnaers reene
Wilt u te Velde spoen,
Met u Lief in het Groen,
Maeckt u te beene,
Als rechte Minnaers doen
Laet Liefde niet verkoen
Binnen des Meys saysoen.

[p. 41]

 

Den Mey verheven,

 

Staet nu in zijnen fleur

 

Bloemkens vremt van coleur

 

Die reucke gheven,

 

Elck Voghel toocht sijn keur

 

Met singhen int labeur,

 

Dus en maeckt geen getreur.

 

Wilt oock met sanghen

 

V Lief verheughen wel,

 

Sonder eenich gequel,

 

Boet het verlanghen

 

Van haren soeten rel,

 

Speelt op der Snaren spel

 

Ghelijck Orpheus snel.

 

Orpheus speelde,

 

Doen hy ter Hellen ginck

 

Daer hy zijn Lief ontfinck,

 

Maer hem verveelde

 

Wel eenen ommewinck,

 

Twas hem so droeven dinck

 

des Vyants ommerinck.

 

Gheen meerder rouwe

 

En werter nooyt volbracht,

 

Onder 'tMinnaers gheslacht

 

Met herten flouwe,

 

Der Hellen Poort ghewacht,

 

Wel seven dagh en nacht

 

van weenen schier versmacht

 

En Thisbe mede,

 

Maeckte soo groot samblant

 

Doen zy haer Lief doot vant,

[p. 42]

 

Ter selver Stede

 

Brocht zy haer in dien bant

 

Al om de Liefste want,

 

'Twas haer soo dier een pant.

 

Wilt ghy verwerven

 

u Liefste wederpaer

 

Weest blyde teghen haer,

 

Want men siet sterven

 

Met grooten rouwe zwaer,

 

De Tortelduyve klaer

 

Al om haer Lief eerbaer.

 

Prince.

 

Eer dat wy scheyden,

 

Moet ick u segghen noch,

 

Ghy goede Minnaers och

 

wilt niet verleyden

 

u Lief door valsch bedroch,

 

Soet als der moeren zoch,

 

Onthout dees lesse doch.

Botten bloeyen hooghe.