Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Het eeuwigh woort, &c pag. 244.
O Alder hoogste Sacrament!
Blijft met uw' gracy sonder ent
In 't binnenste van dese ziel,
En maecktse van gebreken iel
| |
[pagina 292]
| |
Ghy zijt mijn Godt, ghy zijt mijn Heer"
Die uyt den Hemel daelde neer
In 't diepste van een Maegde-schoot
Om my te strecken tot een broodt.
Maer 'tbroodt 't welck van den Hemel quam
En 's wereldts sonden op hem nam,
Waerachtigh vlees, waerachtig bloet
Van Jesus onsen Harder goet.
O Hemels broodt! o Eng'len kost:
Die door uw' doodt ons hebt verlost:
Gundt dat ick u te recht verweer
En gantsch'lijck my in u bekeer.
Verbetert mijn bedorven smaeck,
En streckt my tot geen tegen-spraeck,
Sulcks ghy in desen droeven tijdt
Helaes! den nieuw-gesinden zijt.
't Is reden, dat uw' lieve min
Mijn hant, mijn oogh, mijn tongh verwin:
En dat ick onder het ghetuygh
Uw's Heylighs woordts mijn sinnen buygh.
Ghy zijt de blijdtschap van mijn jeught,
Vervult mijn ziel met alle deught,
Met yver, en ghehoorsaemheydt,
Met kuysheyt, en ootmoedigheydt.
Neemt van my, al wat u mishaegt,
| |
[pagina 293]
| |
Wat ghy verbiedt, wat ghy beklaegt:
Op dat ick eens door dese spijs,
Bekomen magh het Paradijs.
|
|