Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Het eeuwigh woort, &c. pag. 244
O Alderhooghste Sacrament!
Blijft met uw' gracy sonder endt
In 't binnenste van dese ziel,
En maecktse van gebreken iel.
| |
[pagina 292]
| |
Ghy zijt mijn Godt, ghy zijt mijn Heer,
Die wt den Hemel daelde neer
In 't diepste van een Maeghde-schoot
Om my te strecken tot een broodt.
Maer 't broodt 't welck van den Hemel quam
En 's wereldts sonden op hem nam,
Waerachtigh vlees, waerachtigh bloet
Van Jesus onsen Harder goet.
O Hemels broodt! O Eng'len kost!
Die door uw' doodt ons hebt verlost:
Gundt dat ick u te recht verweer
En gantsch'lijck my in u bekeer.
Verbetert mijn bedorven smaeck,
En streckt my tot geen tegen-spraeck
Sulcks ghy in desen droeven tijdt
Helaes! Den nieuw-gesinden zijt.
't Is reden, dat uw' lieve min
Mijn hant, mijn oogh, mijn tongh verwin:
En dat ick onder het ghetuygh
Uw's heylighs woordts mijn sinnen buygh.
Ghy zijt de blijdtschap van mijn jeught,
Vervult mijn siel met alle deught,
Met yver, en ghehoorsaemheydt,
Met kuysheyt, en ootmoedigheydt.
Neemt van my, al wat u mishaeght,
| |
[pagina 293]
| |
Wat ghy verbiet, wat ghy beklaeght:
Op dat ick eens door dese spijs
Bekomen magh het Paradijs.
|
|