Het nieuwe Hoornse speel-werck

[p. 351]

Drinkliet.

Stemme: Hey wat is 't gezegent likken, &c.

'T Za! noit verzade Bacchusbuikken,

Beminnaars van de volle kruikken,

Tza! makkers, zet u hier in 't ront.

Wy hebben vast de kan by d' ooren,

En zingen, uit een grage mont,

Wydt heersche Bacchus Godt du boire, du boire, du boire, du boire.

Dit glas, ter kimme vol geschonken,
Zy, met een teugh, van elk gedronken,

Dat niet een drop blyve op den gront.

Zoo voelt men zich eerst reght bekooren,

Tot zingen, uit een gragen mont,

Wydt heersche Bacchus Godt du boire, &c.

Daar, makker, 't moet u wel bekomen.
Tast aan: hoe staje dus te droomen?

De Wyn is 't treurigh hart gezont.

Tza volg die lesse der Doctoren:

Zoo zingen wy, met gragen mond',

Wydt heersche Bacchus Godt du boire, &c.

Zoo moet men 't vochje binnen halen.
Ey laat den Wyn niet staan verschalen,

Maar veegh een fluitje t' elken stond'.

Want al die uren zyn verloren,

[p. 352]

 

Als niemandt zingt, met gragen mond',

 

Wydt heersche Bacchus Godt du boire, &c.

Wat zoo, Messieurs, dat 's eerst een leven!

Houdt aan: ik zal u niet begeven.

Want schoon myn harssens zyn gewont,

Door dampen, die myn zinnen stooren;

Noch roept de Wyn my, door den mont,

Wydt heersche Bacchus Godt du boire, &c.

Plurima sumas,

Ut stupeant multo corda sepulta mero.

Ovidius.