Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij
[pagina 14]
| |
(Op de wijse) La Duchesse.
De Bruydt.
Ick heb ghevonden eenen vondt,
Dat ik terstont,
Oock sal gaen Pijlkens snijden,
Om te door glijden die my heeft ghewondt,
Ick wil den Minnaer eens te kennen gheven,
Wat dat het is altijdt ghewondt te leven,
Hoe pijnelijck dat ‘t is te draeghen eene wondt,
Voorsekerlijck hy meynt dat wonden zijn ghesont,
Want hy mischien dit noyt en voelt,
| |
[pagina 15]
| |
En kan het niet gheweten,
Om dies-wil dat hy noyt den Pijl aen t’hert en voelt.
De Bruydegom.
Houdt op mijn Bruydt mijn Liefste teer,
Voor desen keer,
K’ben sieck ghenoegh van liefden.
Wilt niet door grifven, maeckt gheen Pijlen meer
Want ghy hebt my ghewondt wie sal’t ghedooghen,
Alleen door het ghesicht van uwe ooghen,
V vier heeft my oock ontsteken daer ick sieck van ben
Wilt toch u Pijlkens breken Liefste hoort naer mijn stem
Want noyt en gheef ick eenen scheur,
Oft ick quetst eerst my selven,
Dunckt vry mijn Lief dat oock mijn hert van liefden treurt.
| |
[pagina 16]
| |
De Bruydt.
Ick ben verblijdt dat ick dat hoor,
Naer het behoor,
Dat ghy draeght weder wonden,
En soo ghy kondight u in Min verloor,
Ick vraegh oft dat ghy wilt gheholpen wesen,
Een hayr van mijnen Hals sal u ghenesen,
Naer dat ick ben naer u en ghy naer my verlust,
Het een vier moet met t’ander worden uyt gheblust.
Laet ons dan maecken een verbondt,
Malkanderen te Trouwen,
Dan sullen wy te saemen leven heel ghesondt,
|
|