|
| |
| |
| |
Inhout van het I X. Capittel.
Goet willicheyt toont v broeder, met vreuchde leeft,
Maect geen onderscheyt, tusschen Heyden ofte Iode,
Want elck door den gheloof, zijn beroepinghe heeft,
Gheen goede wercken en maken salich voor Gode.
| |
Den elfsten stichtsanck wt den beginne van den negenden Capittel, op de wijse van den 114. Psalm: Doe Israel Egypten, &c.
1 ICk seg in Christo Jesu de waerheyt,
Ick lieghe niet, want heel sonder swaerheyt,
Mijn conscientie door Godes geest,
2 Tis mi int hert droefheyt nv aldermeest,
3 Ick wensch my selfs verworpen te zijne
Van Christo, voor de broeders ende mijne
Maechschap, na den vleesch te spreken.
4 Israelijten zijnt den welcken stam,
D'aenneminghe der kinderen toe quam,
| |
| |
Heerlijckheyt, wet, en oock de verbonden,
Godsdienst, beloften seer diep om gronden,
5 So dat sy zijn de Vaders
Daer Christus van is, so veel tvleesch aen gaet,
De welck is te prijsen vroech en laet,
Sijt hem dan gheen versmaders.
6 Onmoghelijck ist nochtans in desen,
Dat Gods woort te niete soude wesen,
Want tzijn niet al te samen
7 Israels noch Abrahams kinderen
Die van hem zijn: ten mach niet hinderen,
8 Ten zijn Gods kinderen niet alleyne,
Diet na den vleesche zijn int ghemeyne:
[Segt ghy dat wy versprekent]
De kinderen v hier nv af ghemaelt,
Vander beloften dit seer selden faelt
Worden in tzaet gherekent.
9 Dit is twoort der beloften seer blijde
Ick sal hier comen: ten seluen tijde
Sal Sara hebben eenen soon,
10 Dit niet alleen op dat ghy niet en ducht,
Rebecca wort van Isaac beurucht
So de schrift ons leert seer schoon.
11 Haer kinderen zijnde ongheboren,
Die goet of quaet en deden te voren,
Op dat hier Gods voornemen
Na zijn verkiesingh' soude blijuen staen
12 Niet wt de wercken van de mensch ghedaen,
De meeste sal den minsten int leuen
Dienen, want van hen staet gheschreuen:
13 Tot Jacob had ick liefde
Ende tot Esau so had ick den haet,
| |
| |
14 Nochtans is rechtueerdich in zijne daet,
Die ons dit woort verbriefde.
15 Hy seyt ick sal hen hier zijn ghenadich
Die ickt ben: en ontferme ghestadich
Die ickt doe doort beschermen.
16 So gaet het dan hier niet na yemants wil
Noch lopen [in dit seer groote gheschil]
| |
Den twaelfden stichtsanck wt den selfden Capittel, op de wijse van den 115. Psalm: Niet ons, niet ons: maer v, &c.
17 SIet wat de schrift van Pharo ons ontdect,
Daer toe heb ick v, seyt de Heer, verweckt,
Om mijn macht te bewijsen,
Op datmen mijnen naem ghebenedijt,
Vercondige int lant breet ende wijt,
En ouer al soud' prijsen.
18 Die hy dan wilt, ontfermt hy telcker stont,
En die hy wil, verhart hy oock [goet ront.]
19 Nv mach hier yemant vraghen,
Waerom beschuldicht God ons dan daer aen,
Wie heeft doch zijnen wil weder ghestaen?
Nyemant tot gheenen daghen.
| |
| |
20 O mensche wie zijt ghi die daer antwoort God,
Sal tot den maker segghen hier den pot,
Hoe maect ghy my? [wilt leeren.]
21 Oft heeft de potte-backer hier gheen macht
Dat wt een leem een vat werde ghebracht
Tot eer, en oock t'oneeren.
22 God willende dat hier werde ghetoont
Sijn toorne die wel straffelijck beloont,
Machtich in alle dinghen:
Heeft tstorens vaten tot verderf bereyt,
Ende met seer grooter lanckmoedicheyt
Cost hijse oock voort bringhen.
23 Oock op dat kenlijck wert den grooten schat
Der heerlijcheyt van elck ghenadich vat,
Daer toe bereyt te voren:
24 Ons die hy riep, alleen de Joden niet,
Maer oock de Heydenen diemen nv siet
25 Ozea seyt dat mijn volck niet en was,
Sal ick mijn volck noemen al op dat pas,
Van liefd' salt hem beroemen.
26 Ter plaetsen daermen eertijts sprac daer van,
Ghy zijt mijn volck, niet salmen hen alsdan
27 En Esaias roept ouer hen snel,
Al waer ontallijck als zant Israel,
28 Het ouerblijfsel: en van Gode wort
Voleynt een saeck rechtuaerdelijck becort,
Op aerden wijt aenschouden.
29 Noch sprack de selfde oock tot onser baet,
Hadt ons de Heere Zebaoth gheen zaet
So waren wy, die van God namen wijck,
| |
| |
Sodoma en Gomorra heel ghelijck,
[Door hertneckich verstijuen.]
30 De Heydenen die de rechtuaerdicheyt
Niet na en volchden als schriftuere seyt,
31 Wt het gheloof: Israel die der wet
Rechtueerdicheyt volchde, die wert belet
Te comen [tot den seghen.]
32 VVant salicheyt hebben sy niet ghesocht
Wt het gheloof, maer wt het werck ghewrocht,
Den hoecksteen sy aen porden,
33 Aen de steenrotz der erghernis [ons hooft].
Stieten sy hen: en wie in hem ghelooft
|
|
Auteursrechtvrij