Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2347]

600. Soo diep in die groen heyden.

1.
Soo diep' in die groen heyden
van swerelts wilt foreest,
meynd' ick my te vermeyden
en vlieden druckx tempeest.

2.
Maer noyt tot gheender stonden,
al heb ick wel ghesocht,
en heb ick troost ghevonden
die my verzaeden mocht.

3.
In mensch oft creatuere
en vind' ick gheen gherief,
t'en sy dat my gbebuere
Jesus mijn soete lief.

4.
Dus wil ick my begheven
met gantscher herten goet
om Jesus vast t'aencleven
spijt nijders quaden moet.

5.
Hy is een Heer' der Heeren
goetionstich boven al,
ick wil my tot hem keeren
in dit traenvloedich dal.

6.
Hy is een coninck machtich
in zijnen hoochsten throon,
Godt ende mensch warachtich,
den alderliefsten schoon.

7.
Met zijnen strael der minnen
ben ick gheheel deurwont
van buyten en van binnen,
o Heer' maect my ghesont.

8.
Wanneer sal ick aenschauwen
u overclaer aenschijn?
och mocht ick u behauwen
al in dat herte mijn.

9.
Jesu, lief wtvercoren,
mijn' troost, mijn toeverlaet,
en laet my niet verloren,
mijn hert' heel op u staet.

10.
Reyn prince, lief ghepresen,
mijns herten liefste deel,
laet my doch met u wesen
in s'hemels soet prieel.

[p. 2348]

Tekst.

Het prieel der gheest. melodie, Brugghe 1609, bl. 195, met opschrift: ‘Hoe dat die ruste des herten alleen in Jesu te vinden is. Op de wijse: O[ns] vader, Godt ghepresen, fol. 5’, onderteekend met kenspreuk: ‘Les pleurs suyvent les ris’. Op de aangeduide bl. 5 vindt men dit laatste lied, wederkeerig met wijsaanduiding: ‘Soo diep in die groen heyden’. In dezelfde verzameling, uitg. Antw. 1617, bl. 174, ontmoet men den tekst ‘Soo diep’, enz. met wijsaanduiding: ‘Ons vader, enz. oft Rijck moeder Godts, Marie’, zie dit laatste lied hierna. - Verder wordt de tekst: ‘Soo diep’, enz. nog gevonden in: Het paradiis der gheest. vreuchden, Antw. 1617, bl. 140, ‘op de wijse: ‘Het was een schip gheladen oft: Schoon lief, wilt my troost gheven’; zie hiervoren III, nr. 571, bl. 2242, aant. op: ‘Ick sie die morghensterre’, tekst C; - Het geest. paradiisken, Antw. 1619, I, bl. 21, met wijsaanduiding: ‘Ons vader’, enz.; - Theodotus, Het Paradys der geest. en kerck. lof-sanghen (1621), 1648, bl. 630, ‘op de wijse: Ons vader God ghepresen ofte: Ick stont op hooger bergen’ (zie dit laatste lied hiervoren, I, nr. 21, bl. 131); - ‘Soo diep’, enz. wordt aangehaald door Theodotus, bl. 719, voor: ‘Ghebenedijt, o Heere’; - Willems, Oude Vl. ldr., 1848, nr. 219, bl. 467, naar Het prieel, Antw. 1620.

Melodie.

Het prieel, 1609, bl. 5; - Theodotus, t.a.p., bl. 702, zelfde melodie, met tekst: ‘Ons vader’, enz. (zie hierna), doch ditmaal met wijsaanduiding: ‘Ick heb de groene straeten, etc.’ (zie hiervoren I, nr. 111, bl. 441). Wellicht is de verhooging van de voorlaatste noot der melodie een later bijvoegsel, en behoort deze zangwijs oorspronkelijk tot den iastischen modus.

De wijs: ‘Soo diep’, enz. wordt nog aangehaald door B. van Haeften, Den lust-hof der Christ. leeringhe, Antw. 1622, bl. 152, met de volgende melodie:

Laet ons al' lo - ven //
prij - sen / en be - danc - - ken
Godt van hier bo - ven //
die ons kost en dranc - - ken
Nu heeft ghe-ghe-ven /
En noch hier be-ne - ven /
Ons spaert int 't le-ven.

Willems geeft den tekst: ‘Soo diep’ enz., met de melodie welke men hierna aantreft voor het vermelde lied: ‘Rijck moeder Godts, Marie’.