| |
| |
| |
147.
Een Venus dierken heb ic wtvercoren.
Melodie naar I. Fruytiers.
Een Venus dierken heb ic wtvercoren,
gheen schoonder en weet ic nu terstont,
om haer so wil ic vruecht orboren,
int aensien van haren lachende mont;
haer keelken wit, haer borstkens ront
si maken mi vrolijc van sinne;
schoonder en was noyt van moeder geboren,
tis recht dat icse beminne.
| |
| |
Ghelijc gout is haer hayr van coluere,
twee oochskens ter amoreusheyt snel,
twee borstkens ront, soet van natuere,
so is mijn lieveken, dat weet ic wel;
sedich van gheest ende niet rebel,
si is mijnder herten keyserinne;
ic en weet ter werelt gheen liever creature,
tis recht dat icse beminne.
Noch heeft si een hoochmoedige coragie
ende daer toe enen fieren ganc;
int triumpheren bedrijft si ragie,
ic en hoorde mijn dagen noeyt soeter sanc
dan si bedrijft met haren voys gheclanc,
het dunct mi puer een godinne;
ghefaetsoeneert is si als een ymagie,
tis recht dat icse beminne.
Ic en can vergeten mijn liefs manieren,
haer vriendelijc wesen, haer fier ghelaet;
crijghe ic gheen troost door haer bestieren,
so wert mijn herte heel desperaet;
mocht ic met haer, myn troost, myn toeverlaet,
so waer ic blijde van sinne,
vruecht ende solaes soude ic hantieren,
tis recht dat icse beminne.
Princesse gent, die myn vruecht doet breeden,
al mocht ic hebben van goude swaer
tghewichte van u, ic en sal van u niet scheeden,
ghi blijft mijn liefste wederpaer;
want aen u, lief, en weet ic gheenen maer,
dan aller vruecht een ghewinne;
haer wesen reyn en mach mi niet verleeden,
tis recht dat icse beminne.
1, 6. si, bijgev. - 2, 6. Uitdrukking die aan den Duitschen ‘Minnesang’ herinnert. Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 328. - 3, 4. t.: dage. - 4, 5. sic. - 5, 6. t.: alle vruecht aen, enz.
| |
Tekst.
Antw. lb., 1544, nr. 36, bl. 51 en nogmaals daar nr. 212, bl. 328, telkens met het opschrift: ‘een amoreus liedeken’, hierboven weergegeven; - eerste strophe naar Het tweeste musyck boexken, Tielman Susato, Antw. 1551, uitgegeven
| |
| |
door J.C.M. van Riemsdijk, Tijdschrift der Vereeniging voor N.-N. mzgsch., III (1891), nr. 40, bl. 88, en naar het Kamper lb., door ons, zelfde tijdschrift, III, bl. 156, nr. 17. - Aangeh. als stem door K. van Mander, De gulden harpe, bl. 284, voor: ‘Hemelen ghy, merckt op’. - Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 322, 328, 334.
| |
Melodie. A.
Het tweeste musyck boexken, superius der vierstemmige bewerking van Benedictus (Ducis), aangeh. door Ambros, Gesch. der Musik, III (1881) bl. 304:
Een Ve - nus dier - ken heb ick wt ver - co - ren,
gheen schoen-der en weet ick ter we - - - relt ront;
Haer keel - ken wit, haer borst - - - - kens ront,
maect my vro - lic van sin - ne.
Schoen - der van moe - der en was noyt ge - bo - ren,
tes recht dat ick se be - min - - - ne.
om ha - ren wil - le wil ick vruecht or - bo - ren,
int aen - schyn van ha - ren la - - chen-den mont.
| |
B.
I. Fruytiers, Ecclesiasticus, Antw. 1565, nr. 24, bl. 57, met wijsaanduiding: ‘Een Venus dierken, oft Ontwaect nu Israël etc.’:
| |
| |
Als een ghe - wel - dich man u hier wilt trec - ken //
Tot hem wey-ghert u doch al - tijt //
Hy sy oock niet deur nijt //
Op dat - - - men u ghe-bruy-cken mach //
Be-veelt hy u oock wat na sijn be - ha - ghen //
Maect oock van wey - ge - ren gheen ghe - wach.
Dijs sal tot u meer sijn be - gheer - te strec - ken//
Van selfs u niet in - drin - ghen - de sijt.
| |
C.
Theodotus, Het Paradys der gheest. en kerck. lof-sanghen, Antw. 1648, bl. 405, ‘op de wijse: Ontwaeckt nu Israel, doet op uw' ooren, etc.’ (over dit laatste lied zie het voornoemde tijdschr. III, bl. 156, en Dr. F.C. Wieder, Schrift. liedekens, 's Grav. 1900, Regist. nr. 738):
Het gingh een e - - - - del vrouw /
Wt min - nen pel-gri-ma - - gie doen:
Die al-tijdt staet in sijn say-soen.
Sy socht hem in het Jood - sche landt /
Daer hy voor de - - - - - sen /
De wondt van A - dam / was ghe-plant.
Ronts-om sy socht seer nouw /
Ont-vonckt van bin - nen /
Met sin - nen ee-nen Mey - boom groen
Dr. Land, Luitboek van Thysius, nr. 18, bl. 44, tamelijk goed bewaarde melodie.
|
|