d'Enchuyser Ybocken

Enchuyser Buys-man.

Stemme: Wat mach Goosen doch ontbreken.

1. ICk heb ruym twee Iaer gevaren
Hier en daer met kleyn gewin,
'k Socht een Spaer-pot te vergaren;
Maer daer quam seer weynigh in,

[p. 14]

 

Dat en gingh niet nae mijn sin,

 

Want ick houd' van schijven:

 

Daerom sal // Ick soo mal

 

Nu niet langer blijven.

 

2. Ick moet my nu eens verhuyren

 

Nae de groote Visschery;

 

Want, daer houdt de Kock van buyren,

 

En ick bender garen by,

 

Ick eet liever Vis als Bry,

 

Of een versche Brader,

 

Rogh of Vleet // Ick graegh eet,

 

Vis is mijn versader.

 

3. Kond' ick aen een Baes geraken,

 

Ick verhuurde my terstondt:

 

Nu wel aen voor alle saken

 

Gae ick nae de Kat en Hondt,

[p. 15]

 

Daer ick oock een Stuur-man vondt:

 

'k Sal mijn goet bereyden,

 

Want het Schip // Dat moet stip

 

Haestigh van hier scheyden.

 

4. Een paer Leersen moet ick koopen,

 

Met een Kachs en Schoots-vel mee;

 

Daer het water af kan loopen;

 

Want het buysen van de Zee

 

Maeckt een Visscher nat en dwee,

 

Een paer Leeren mouwen,

 

Daer mee kan // Als een Man

 

Ick my drooghjes houwen.

 

5. Adieu schoone Stadt Enchuysen

 

Voor een weeckje drie of vier;

 

'k Hoop wy komen eerst aen bruysen

 

Met de versche Haring hier,

[p. 16]

 

Dat sal wesen groot playsier:

 

Want het Roosen-Hoedtjen

 

Krijgen wy// Wijn daer by;

 

Licht wordt onse voetjen.

 

6. 't Labber koeltjen uyt den Zuyen

 

Dreef ons Scheepjen om de Noort;

 

Weynigh dagen ginger kruyen,

 

Ofte Hitlandt was aen-boort,

 

Kock-neef, schaf nu soo 't behoort;

 

't Sal my niet verdrieten,

 

Morgen dan // Is 't Sint Ian,

 

't Avondt moetmen schieten.

 

7. 's Morgens met den dagh aen't halen,

 

Ick liep mede om de Spil;

 

't Was, soo Mannen, niet te dralen,

 

't Is ons last en Stuur-mans wil:

[p. 17]

 

Hier dicht onder Fayerhil

 

Plachtmen wel te vangen:

 

Ons' verlanghst // Is nae vanghst

 

'k Sie veel Haringh hangen.

 

8. Mannen, koom ghy moet eens suypen,

 

Dan aen 't kaken ongetreurt,

 

Dan aen 't leggen en toe-kuysen,

 

Eer de Kock de Grutten stuert:

 

Yeder pas wel op sijn beurt,

 

Om ons' Reys te enden,

 

Op dat wy // 't Zeyl daer by,

 

Ons nae Texel wenden.