Evangelische liederen
(1738)–Johan Deknatel–
Auteursrechtvrij2.Myn hert is teêr tot U gezind,
Met diep' eerbiedigheit,
En wenscht, dat Gy my zelv' bereidt
Tot een eenvoudig Kind.
| |
3.O Zaalig elk! die U erkent,
En uwen grooten Zoon,
Als gy van uw genaade-troon,
Uw Licht in 't harte zendt.
| |
4.De weereld, die van uwe pracht
Doorvlochten is allom,
Al 't Schepsel, schoon 't is doof en stom,
Verkondigt uwe macht.
| |
5.Die zich van u heeft afgewendt,
Is d'arme Mensch alleen,
Hy is met 't ydel niet te vreên;
Dewyl hy U niet kent.
| |
[pagina 71]
| |
6.En zy, die eenigsins een roof
Van U geworden zyn,
Gemenelyk verschillig zyn,
Van Zin en van Geloof.
| |
7.Voor deezen zyt Gy al te goed,
Voor and'ren te gerecht,
En daarom hebt Gy Kind nog Knegt
Die uwen wille doet.
| |
8.Wat gaan die buiten zyn my aan!
Wat my belangt, myn God,
Ik dien U bly, myn loon zeer groot,
Op myne Pelgrims baan.
| |
9.Ik doe niets als alleen door dy,
Uw jok is my een lust,
Na dat myn ziel U heeft gekust;
Ik heb U lief, Gy my.
|
|