Stichtelijcke rijmen

[p. 106]

[O Grootheyt van Godts Liefd'!]

Zang: Geluckigh wiens gemoedt, &c. Pag. 52.
Ofte: Ick vryden op een tijdt een zoet Meniste zusje.
III.

O Grootheyt van Godts Liefd'! o! vasten wijk der vromen,
Die tot de Deugdt langs 't padt van Christi Wetten komen!

Zie, Godes Kind'ren, zie (op dat ghy manlijck strijt)

Zie, en door-grondt wat't zy, Dat ghy Godts Kind'ren zijt.

2. Hier draeght ghy nu den Naem, en hebt ten deel het wezen
Van ware Kind'ren Gods: in rechte Godes vreeze

Toont gh'u Godt-aerdiglijck een eygen Godes-Spruyt,

En druckt hier Godts natuur in uwe daden uyt.

3. Maer als hy nu verschijnt die Doodts geweldt koomt vellen;
Die, uyt Niet-wezentheyt, u 't wezen zal herstellen,

En trecken krachtelijck uyt 't eeuwigh doodts vergeet:

Zult gy volmaecktelijk het geen zijn dat gy heet.

4. Wordt hem met recht den Naem van Vader toegeschreven
Die maer natuurlijck teelt, doch 't wezen niet kan geven:

Hoe billiker dan dien, die machtelijk her-schept,

Van wien ghy, op-geweckt, 't recht-levigh Leven hebt?

5. Gelijck God nooyt en zal, zoo 'n kan hy ook niet sterven.

[p. 107]

 

[D]ees Godlijck' eygenschap hebt ghy te over-erven.

 

Eens heerelijk gemaeckt (o! diepe heyles grond!)

 

Zoo zal't onmog'lijck zijn dat ghy we'er sterven kondt.

 

[6.] In wezen en natuur (als gy zult in zijn Rijk zijn)

 

[Z]ult gy den grooten God zelfs wezentlijk gelijk zijn.

 

Het is en moet zoo zijn. de reden kan geen mis.

 

Want dat zult gy Hem zien, Hem zien, gelijck Hy is.

 

[7.] Godt wezentlijck te zien, en valt in geen Nature

 

[D]an die Godt-wezig is; die eeuwelijck kan duren;

 

Van ver een and're stof gebouwt en toe-gericht

 

Dan al die wordt aenschouwt van 't Sterffelijk gezicht.

 

[8.] Die 't opperst' heeft beraeckt, en kan niet hooger stijgen.

 

[D]ie door gezegh verkleynt, doet meerder nut met zwijgen.

 

Mijn penne is'er uyt. O zoeten toeverlaet!

 

Geluckigh, die u heeft; en wijs, die na u staet.