Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Sinte Laurentius Martelaer,
Patroon van Alckmaer, Hoogh-karspel, Heems-kerck, &c.

Wijze:
{ Lestmael reed ick ter jacht.           { Ofte,
{ Enchuysen treckt na Lier.
{ Waerom bedroeft Jonghvrouw?

1. DEn Vogel, Visch end' Beest,

Soo jongh als oude menschen

Voor 't lijden zijn bevreest,

Na lijden wie sal wenschen?

Van 't minst tot 't meest dat leven heeft
Om 't leven al te beste geeft

Schrickt voor de doodt, en beeft.

          Van 't minst.

[p. 239]

 

2. Sint Laurens was soo vroom,

 

Dat hy het swaerste lijden

 

Acht maer te zijn een droom,

 

Ia, hier in hem verblijden.

 

Acht niet de doodt als doodt, of roet;

 

Acht meer de doodt als 't leven zoet.

 

De doodt gaet te gemoet.

 

 

 

3. Als Sixtus wordt geleyt

 

Na het Kercker gebonden;

 

Sint Laurens weent en zeydt:

 

Och Vader! om wat zonden,

 

Ghy uwe Diaken verlaet!

 

Tot pijn, en doodt alleen ghy gaet,

 

Ist om eenigh misdaet!

 

 

 

4. Den Paus Sixtus, antwoordt:

 

Neen, neen, o waerdste Soone!

 

Ghy sult, al ga ick voort,

 

Ontfange schoonder kroone:

 

Swaerder sal wesen uwe strijt,

 

Want ghy Vroomer en Ionger zijt:

 

Wacht maer drie dagen tijdt.

 

 

 

5. Na Sixtus raedt, terstondt

 

Om d'Armen te vertercken,

 

Die hy met hoopen vont,

 

De schatten geeft der Kercken.

 

Valeerjaen vanght 't heyligh vat:

 

Laet hem drie dagen los, mis dat

 

Brengen sou Kercke schat.

 

 

 

6. Sint Laurens metter spoet

 

Op soeckt d'Armen, die waren

 

Deelachtigh 't Kercke goet.

 

De schat der Armen scharen.

[p. 240]

 

Aen de Keyzer goedt-gierigh toont,

 

En zeyt: in dese schade Godt woont:

 

D'Aelmiss' met d'Hemel loont.

 

 

 

7. Vergramt Valeerjaen,

 

Sint Laurens laet ontkleden,

 

Met schorpioenen slaen,

 

En scheuren al sijn leden;

 

Al vloeyt van 't be'en bloedt, vleesch en vel;

 

Dit lijden tot de doodt toe fel

 

Acht maer een kinder-spel.

 

 

 

8. Gehangen in de lucht,

 

Gebrant wordt en geslagen,

 

Hy klaeght, kermt, weent noch sucht

 

Maer roept: In al mijn daghen

 

'k Ben noyt als nu, verblijdt soo seer:

 

Za! Za! Aendoet my lijden meer,

 

'k Vrees swaerd, vyer, leeuw noch beer.

 

 

 

9. Den gierige Tyran,

 

Om sijn lust te versade,

 

Laurentium Ionghman

 

Laet op een rooster brade

 

Met een swaer en langduerigh vyer;

 

In 't vyer, geen veyr; maer soet playsier

 

Des Hemels voel hy hier.

 

 

 

10. Als hy half was gebraen,

 

Hy spreeckt ot Godes eeren:

 

Snijt, eet wilt u versaen,

 

End' lichaem wilt omkeeren.

 

Brandt als Phenix met geneught.

 

Sijn doodt hem leven doet, en deught;

 

Heeft nu Apostels vreught.

[p. 241]

 

11. Als ghy, o Christen mensch!

 

In lijden zijt, of rouwen

 

't Lijden van Sint Laurens

 

Wilt peylen, en aenschouwen;

 

Yder een dan belijde sal:

 

Mijn rouw, mijn pijn is nietmendal

 

By sijn tormenten al.

 

 

 

12. Sint Laurens, waerde Sant,

 

Wilt voor ons al verwerven;

 

Dat Venus-lust en brandt

 

Uyt-dooft, en heel mach sterven.

 

Dat yder d'Armen trouw by staet;

 

Godt dient, en volght met wil, en daet,

 

Godt noch 't geloof verlaet.

 

 

 

13. Och Iesu! Godes Lam,

 

Wilt ons alle bevrijde

 

Van d'helsche pijn en vlam.

 

En versterckt ons in 't lijde.

 

Vergunt ons mede allegaer,

 

Dat met Sint Laurens Martelaer

 

Wy sien u aenschijn klaer.