|
| |
| |
| |
Wapenkreet.
Op, Nederlanders! in 't geweer!
Verdelgt het vloekgedrocht;
Velt het met alle wapens neêr,
Waarmeê me ooit moorden mogt.
Of meent gij, dat die aartstiran,
Uit zijnen boei ontsnapt,
Uw welvaart nu verdragen kan,
Reeds eens door hem vertrapt?
Of meent gij, dat het Neêrlandsch bloed,
Wanneer 't zijn klaauw vermogt,
Niet weêr zou stroomen als een vloed,
Waar hij verov'ring zocht?
| |
| |
Neen, eer verzinke ons dierbaar Land
In stroomen Hollandsch bloed,
Gestort voor vrijheid, 't edelst pand,
Vertrouwd aan onzen moed!
Neen, eer de stad tot asch verteerd,
Ons eigen kroost geslagt,
Eer dat zijn bende ons huis onteerd,
En kind'ren zelfs verkracht!
Tuigt, Spanje's fiere heldenrij,
En schimmen van uw kroost!
Tuigt van 't geweld en dwing'landij,
Waarover 't menschdom bloost!
En 't puin van Rusland's grijze stad
Leere ons wat pligt gebiedt;
Zoo ooit zijn voet deez' wal betrad,
Keer' ze ook door 't vuur tot niet!
| |
| |
Ja, Woerden, nog in rouwgewaad,
Eischt wraak op 't moord'naarsrot;
Die 't monster niet met moed weêrstaat,
Deel' vrij in Woerden's lot!
Op, Nederlanders! nu is 't tijd:
Toont, dat Gij willem waardig zijt,
Denkt, dat ons edel Voorgeslacht,
Door gansch Euroop' beroemd,
Thans niets dan heldendaden wacht:
Of ons geen kroost meer noemt.
Op Nederlanders! 't is voor hem,
Voor willem en voor 't land,
Vat, op zijn vaderlijke stem,
| |
| |
't Is voor den dierb'ren moedergrond,
Voor vrouw en teder kroost,
Voor alles, wat Gij dierbaar vond,
Komt, Nederlanders! vliegt ten strijd'!
Elk uitstel spelt u schand',
Met heldenmoed en wijs beleid,
Op, schim van Hollands eersten held!
Hoor bij uw graf den eed,
Daar 't Neêrlands roem en glorie geldt:
Wee hem, die dien vergeet!
Wij zweeren trouw aan nederland
Waar hij de Oranje-standaard plant,
| |
| |
O God! die thans onze eeden hoort,
Geef trouw, geef moed, geef kracht,
Verdelg hem, die onze eendragt stoort,
Schenk ons door eendragt magt!
Amsterdam, den 28sten Maart 1815.
|
|
Auteursrechtvrij