Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd
(1645)–Johan van Born– AuteursrechtvrijOp de wijse: Die reyn liefde vierigh.
De Bruydegom.
DOet u Oogjens open
Schoon LIef het is dach
Ick heb lang geroepen
Dat ick u sien mach,
Want u wesen schoone
Mijn hert doet verblijden // seer,
Komt ontfangt de kroone,
Ghy en sult niet lijden // meer.
2 Doet aen uwe kleeren,
Hier is een kleet wit,
In het bloet des Heeren
Is gewasschen dit:
Uyt mijn dierbaer wonde
Vloeyt een reyne Beke // klaer,
Die afwascht de sonde,
| |
[pagina 44]
| |
Die u gaf doodts steecken swaer.
3 Uyt u selfs wilt treden,
Ende komt tot my,
Want wy sullen heden
't Samen wesen bly
In mijns Vaders Rijcke
Sullen wy gekroonet // zijn,
Comet uyt den Rijcke,
Uwe liefd betoonet // mijn.
De Bruyt.
SIet de Sonne schijnet
Van mijns Liefs gesicht,
En de nacht verdwijnet
Lief ghy zijt mijn licht:
Uwe Sonne-oogen
Mijne ziel verlichten // claer,
Ach ick moet verdrooghen,
LIefd komt my doorschichten // gaer.
2 Ick val aen u voeten,
Lief van minne kranck:
Wilt den druck versoeten,
Schenckt my liefdes dranck:
U bloet hoogh verheven
Is mijn Medecijne // goet,
U doot doet mijn leven,
En maeckt de Helsche pijne // soet.
3 Werelts ydelheden
Ick ga ver van u,
's Landts gerechtigheden
My bedecken nu,
Ick gae voor Gods Throone,
Vry van u besmetten // al,
Eene Goude kroone
't Lam op mijn hooft setten // sal.
4 Eer sy Godt den Vader,
Eere 't reyen Lam,
d'Heylge Geest te gader,
Looft Godt heylge stam,
Vallet voor Gods Throone,
Ende roept met herten // bly,
Eer sy Godes Sone
Die ons maeckt van smerten // vry.
|
|