Abdolah, Kader
Pseudoniem van Hossein Sadjadi Ghaemmaghami, natuurkundige en schrijver
(Arak 12.11.1954). Vanwege zijn verzet tegen het fundamentalistische Khomeiny-bewind vervolgd,
gevlucht uit Iran en via Turkije naar Nederland gekomen. Sinds 1988 woonachtig in Nederland
(Zwolle). Studeerde enige tijd Nederlands. In 1993 verschijnt zijn verhalenbundel
De adelaars, die bekroond wordt met de Gouden Ezelsoor, de
prijs voor het best verkochte debuut van dat jaar.
Abdolahs verhalen en romans gaan over de tweespalt tussen culturele onthechting en inburgering in
een nieuwe omgeving. Vooral de ongrijpbaarheid van die nieuwe cultuur maakt de nieuwsgierigheid
van zijn personages gaande. Toch is deze culturele gespletenheid niet zijn eerste preoccupatie; hij wil
allereerst schrijver van en voor het volk zijn. Daarmee tracht hij trouw te blijven aan de Perzische
literaire traditie, zoals blijkt uit het eerste verhaal uit De meisjes en de partizanen
(1995) en de roman De reis van de lege flessen (1997).
Abdolah schrijft sedert 1996 columns voor de Volkskrant. In 2001 bundelde hij een groot aantal
columns in Een tuin in de zee.
Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek; F. Helleman, ‘Op adem komen dankzij Kader
Abdolah’, in: Ons Erfdeel 43 (2000) 5, p. 751-753; I. Hoogervorst, ‘De sleutel van je huis
meenemen’, interview in: Vreemdeling in eigen landschap (2000), p. 50-57.
G.J. van Bork
[nieuw, november 2001]