De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Burnier, Andreas

Ps. van Cartharina Irma Dessaur, Nederlandse romanschrijfster, dichteres en essayiste ('s-Gravenhage 3.8.1931). Studeerde filosofie, maar promoveerde op een sociaal-criminologische dissertatie. Sinds 1973 hoogleraar aan de universiteit van Nijmegen.

Zowel haar fictief als haar essayistisch werk wordt sterk bepaald door haar actieve deelname in het emancipatieproces van vrouwen en homofielen. In formeel opzicht onderscheiden haar romans zich door een onconventionele, vaak brokkelige structuur. De essays zijn de neerslag van een eigenzinnig denken, dat zich steeds meer gaat keren tegen materialisme en rationalisme. Het zoeken naar een eigen identiteit staat in haar oeuvre centraal.

Werken:

Een tevreden lach (1965), r.; De verschrikkingen van het noorden (1967), verh.; Het jongensuur (1969), r.; De huilende libertijn (1970),

[p. 122]

r.; Poëzie, jongens en het gezelschap van geleerde vrouwen (1974), essays; De reis naar Kithira (1976), r.; De zwembadmentaliteit (1979), essays; Na de laatste keer (1981), p.; De litteraire salon (1983), r.

Literatuur:

C.J.E. Dinaux, in Gegist bestek, 3 (1969); R. Belonje e.a., `Literatuuropvattingen van feministische critici', in Spektator, 7 (1978); W. de Moor, in Wilt u mij maar volgen? (1980); T. Vos en S. Bakker, A.B. (1980); D. Schouten, in Kritisch lexicon van de Nederlandstalige lit. na 1945 (1982).

[J. Goedegebuure]