Delfs Cupidoos schighje

[p. 97]

Nieu-liedeken,

Stem: De daet van Phaëton.

ACh schoone Rosemont,
Ghy die myn hert doorwont.
Princes myn Lief wat vliet ghy van my af?
Seght waer toe doch dees onverdiende straf,
Myn druck is veel te groot.
Ia felder dan de alderfelste doot:
Ick bid veracht myn droevigh lyden, en neemt dese straf
Eens van u Herder af.

2. Ach overschoone Vrou.

Ick sterf in duysent rou:

[p. 98]

 

Soo ick van u geen troost ter VVerelt wacht.

 

Adieu Princes ick sterf in dese klacht,

 

Ick roep met Phebus staet,

 

Ick bid u Daphne doch niet verder gaet,

 

Ey staeckt u loop u vlugge voetjens meer ten boswaerd in

 

Seght soete Herderin.

 

3. Siet eerst wie ghy ontvliet,

 

't Is een die u Min biet.

 

Het leven stelt voor u Galathée,

 

En oock voor al u wit gewolde Vee,

 

Geen Son schijnt myn soo schoon,

 

Dan't blinckt voor oogen uwe trotse throon:

 

Geen Iupiter, geen Pan, sou drucken u weerga uyt.

 

Ach alderwaerste Bruydt.

 

4. Ghy zyt myn Af godin,

[p. 99]

 

Dien ick in't hert bemin,

 

Voor wien ick knielent stadigh nederval,

 

Soo langh den Adem in my wesen sal.

 

Ick sal u zyn getrou,

 

Verlost myn maer Godin uyt desen rou,

 

En wilt u straf gemoet eens breken, dat myn treuren doet,

 

Ach Herderinne soet.

 

5. Keerd bid ick maer weerom,

 

Vertroost ô schoone Blom,

 

V Slaef, en geeft het leven weer aen my,

 

Die sterft van druck in dese slaverny.

 

VVat vlucht ghy naer het VVout?

 

Ach Silvia wie hadt u dat vertrout,

 

Dat ghy my sout voort minne loone al dit ongeluck.

 

En soo veel swaren druck.

[p. 100]

 

6. Adieu Princes myn pyn,

 

Die sal oneyndelyck zyn:

 

Soo ick van u geen troost ter werelt wacht.

 

Adieu Princes ich sterf in dese klacht.

 

Gedenckt ach Vyandin

 

Soo ick met smeecken u niet en verwin.

 

Myn Ziel en sal in vree niet rusten inder eeuwigheydt,

 

Om u ô soete Meyt.

FINIS.

j'Ayme tout jours;