Den groeyenden Lierschen blom-hof
(1650)–Cornelis de Bie–
Auteursrechtvrij
[pagina 36]
| |
Stemme: Bien que tout veoir ma peine, &c.
O Smaeck-lustighe Laura,
Strael-rijcke Aura,
Die d'aerdt doorspiert,
En aerdich Cloris hooft verciert
Met Mals en reuckbaer cruyt,
T'ghene voor ons mildelijcken uytspruyt,
En boven d'aerde swiert.
De cleyne Biekens sweven,
De blommen beven
Door't coel gheblaes,
't gevogelt doorfliggert het gras,
Sijn aes soeckt Suyd' en West,
Voor het graegh ghekip inden cleynen nest,
Doorsweeft het groen ghewas.
d'Napeën en Naiaden
Nu swaddrich baden
Inde claer vliet,
Tusschen t'lanck haerich rouwe riet,
Daer wraecksaem toorns felheyt
| |
[pagina 37]
| |
In Lethes diepen vloet verborghen leyt,
Elck een naer blijdschap siet.
PRINCE.
Laet ons den Nijdt bevechten
En vreucht uyt-rechten,
Den Peys verlenght,
Daer deucht met ghenucht wort ghemenght,
Roept Numa, wiens Wet:
Heeft Roomen in rust ende vrede gheset,
Die sy ons mede brenght.
FINIS.
Den Mey die comt den mensch tot veel ghenucht verwecken,
Maer groote liberteyt hem can tot sonden trecken.
Gelegentheyt maeckt roof, den dranck brenght groot geschil
t'Peert los, en ongetoomt, dat loopt al waer het wil.
t'Is inde groene Lent, t'begint seer vroegh te daeghen,
Men siet niet veel meer naer Godts dienaers woorden vraghen.
de Ionckheyt loopt ten dans, men tiert, men swiert, men braeckt,
Worden van joncks af aen soo letter-wijs ghemaeckt.
|
|