Den lieffelycken paradys-vogel tot Godt om hoogh vlieghende

Goddelycken wenschen.

Stemme: Philis myn tweede ziel.

GHelijck als een rivier,, neemt zee-waerts haren swier

Soo swiert myn hert'en neemt hier sijnen keer

Tot u ô mynen aldersoetsten Heer,

Ghy zyt een zee vol soetigheydt,

Vol blydtschap, vol genucht, en saligheydt:

Myn hert wenscht als een dorstigh hert oft dyn,

Maer u ô Jesu levende fonteyn,

2. Thoont my het Hemels licht, van uw klaer aen gesicht

Thoont my ô Heer uw Goddelijck aenschyn,

[p. 158]

 

En mijn benouwde ziel sal saligh zijn,

 

Als Simeon dat licht aensagh,

 

En wenschten hy naer anders geenen dagh,

 

Noch naer geen wereldtlijcke sonnen meer,

 

Wat wonder was't t' Hy hadt gesien den Heer,

 

3. Maer Jesu ghy seght mijn, dat niemandt uw aenschyn

 

En kan aenschouwen, 't en zy dat hy sterft,

 

Doodt my op dat myn ziel dat leven erft:

 

Myn leven is een doodt voor my,

 

Mijn lichaem houdt mijn ziel in slaverny,

 

Mits dat mijn ziel des wereldts troost veracht,

 

En uwen troost alleen ô Heer verwacht.