Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden jaere
(1614)–Rumoldus Batavus–
Auteursrechtvrijende gaet Op die wijse: O crancheyt des vleisch, VVilt v trueren latenWy willen ons nu alle gader verblijden
In desen vrolicke feest
Want die van allen ouden tijden
Tot nu is verwacht gheweest.
| |
[pagina 126]
| |
Dese die is als nu ghecomen
Hier in dit aertsche dal,
En heeft onse natuiere oock angenomen
Op dat hy onsen broeder wesen zal
Op dat hy dus Godtlyck wilde maecken
Ons sondighe menschen allegaer,
Om dat wy, ten hemel mochten gheraecken
Daer men te voren al ballinck waer.
So heeft God hem zo cleyn ghebogen
Op ons het dode kint,
En ons dus tot het leuen getogen
Somen van Helizeus beschreuen vint,
Wy waren al den eeuwigen doot gestoruen
Want Adam die bracht ons daer,
Maer Christus die heeft ons weder verworuen
Het leuen by zynen hemelschen vaer.
Die heeft ons zynen Soone geschoncken
Ghecomen zynde wt zynen schoot.
Dese die is also leech gheschoncken
Om ons te verlossen vanden doot.
Also cleyn is Godes zoone gheuonden
Dat hy aen trock onsen natuer,
Ons ghelyck behaluen die zonden,
Want dit ghetuycht ons die schriftuer.
Een rechten middelaer wilde hy wesen
Tusschen ons, en zynen vaer,
Dus is hy van beyts alzo wy lesen
Godt ende oock mensch te gaer.
Dit kint daer alle zalighe nae wachten
Is ghebooren also men ghelooft,
Van eene Maghet van grooter crachten
Die daer soude vertreden des duuels hooft.
Dit is de vrouwe daer wy af lesen
Soo dat int boeck van Genesis staet
Die daer het hooft der slange soude verknesen
Door Christum, die daer is wt haren zaet.
Esaias heeft gesproocken ouer langhen
| |
[pagina 127]
| |
Dat een ionghe maghet schoon,
Aldaer noch eens soude ontfanghen
Ende baren eenen ionghen soon.
Dese sonde van Damasscho trecken die rouen
Hy soude den vyanmt brenghen te niet
So wy van dit van dit kindeken gelouen
Dat hier na door hem is gheschiet.
Want daerom zo is hy comen daelen
Van bouen wt zijn Vaders schoot
Om dat hy Adams schult voor ons soude betalen
En verlossen ons soo vanden eeuwigen doot.
Hy is nu tot Bedtlem gebooren
Int midden al van der nacht,
Van Maria die reyne maget vercooren
Als daer het minste op wert ghedacht
Het is reden dat wy ons nu verblyden
Want alle menschen dat betaemt,
Om dat den Heere in desen tyden,
Met ons menschen hem heeft versaemt.
Maria Gods moeder wtvercoren
Vanden begin ende eeuwicheyt
En heeft niet met allen verlooren
Van haer puere reynicheyt.
Want ghelyck dat niet en hindert
Al schijnt die Sonne door het glas
So en is haer maechdom oock niet vermindert
Hoe wel dat zy Gods moeder was,
Doen Augustus den Keyser van Romen
Die werelt beschreef ouer al,
Doen hebt ghy, O Heere, hier willen comen
Beneden al in dit aersche dal.
Om dat Ioseph hem soude laten opschrieuen
So ist dat hy naer Bedtlem gaet,
Maer geen herberger woude haer gherieuen
En dat om haren soberen staet.
Als die menschen waren versaet ende droncken
Ghinck Iosep in dien auont stont
| |
[pagina 128]
| |
Tot dat hy quam by een oude speloncken
Die hy daer buyten Bethlehem vant.
Daer ginck hy met syn bruyt vercoren
Dien hy altoos gade sloech,
Hier worde den Soone Gods ghebooren
Die Maria in haer lichaem droech
Sonder pijne wert sy beuonden
En bleef een mahet door reynicheyt
In doecken heeft sy haren soon gewonden
Ende heeft hem in eenen cribbe gheleyt.
O Heer, hoe wonder syn uwe wercken
Ghy thoont al hier v machtige hant
En als wy daer op gaen staen mercken
Soo beswickt zeer haest onsen verstant.
Dat Godt hier in een creb met doecken gewonden
Voor een Osse, ende Esel leyt,
Op dat dese met Adam wt haer monden
Souden verwermen zyn coutheyt.
Die Engelkens met grooten hoopen
Songhen Gods glorye ouer al
Die Herderkens die quaemen aldaer gelopen
En vonden dit kindeken inden stal.
|
|