Het vrolyk Catootje

Een nieuw Lied aan een afgedankte Minnaares, van een Stuurman.

Stem: Pantalon door kunst verheven.

1.

Geen schyn berooft myn meer van zinnen.
Ik houw myn hart voor myn alleen,
Ik zal een and're daame minnen,
En weezen met myn lot te vreen,
Zy die myn dagt in slaap te wiegen,
Is thans een adder in myn Oog,
Zy zoekt niet als myn te bedriegen,
Schoon ik haar achte Hemel hoog. bis.

2.

Zy zwoer myn van nooit te verlaaten,
Voor dat ons scheid de bleeke dood,
Maar ziet zy myn nu op de straaten,
Dan is haar Hart zeer ongestoord,
Ik ben vry geruster in myn wooning,
Als een die daagelyks 't geld hanteert,
't Is voor haar een bloote vertooning,
Wyl zy 't waar genoegen ontbeert. bis.

3.

Ik was in 't eerst wel wat klynmoedig

[p. 41]

 

Myn dagt ik miste een trouw vriendin,

 

Maar nu wensch ik haar kloekmoedig

 

't Loon 't geen zy aan myn verdient

 

Al haar vriendschap zyn valsche streeken,

 

Ygen belang is al haar daat,

 

Ik zal 'er niet myn hooft mee breken

 

Hoe of 't verder met haar gaat. bis.

 

4.

 

Een stukje Brood met een teugje water

 

Is beter te weezen als aan Vyands dis

 

Is 't niet te vroeg dan is 't wat laater

 

Wyl 't dog met genoegen is,

 

Ik zal voortaan gaan besluiten,

 

Om niet meer by haar te gaan,

 

Hier meede zal ik myn Liedje uiten

 

't Is voor eeuwig afgedaan, bis.