De vrolyke openhartige minnaar

[p. 8]

Op het roozen-knopje.

Stem: Het feest van flora.

ô ROosje! Koningin der Bloemen:

Gy wekt myn trage Zanglust op,

U geur en kleur, zy waerd te roemen
Wanneer gy eerst omsluyt u Knop,
Gy komt u Floraes Thuyn vercieren,
Die thans haer Hofpoort open sluyt,
En helpt haer Feest en Zegen vieren,
Met Mirthen, Palm en geurig Kruyd.

Maer ô Roosje teder Bloempje,

Met regt een Cieraed van een Maegt,
Helaes! hoe schielyk word u roempje
Door d'Wind en minste stroom belaegt;
Zeg eens wat kan u beter wezen,
Als dat gy word in tyds geplukt,
Om van geweld bevryd te wezen,
Dat ligt u aerdig Knopje drukt.

Op dat men u vergund een plaesje

Dat menig Minnaer u benyt,
Daer gy ontfangt een geurig waesje
Dat zagt u Knopje open splyt,
By Amaril of Leonoortje
Die dus u bosheyd onderschraegt,
En op haer Lelieblank trezoortje
Ter eere van de Landjeugt draegt.

Gy wild geen lompe plukker lyde,

Geen spitze Doorne aen u Steel,
Deerd die u schiielyk af wil snyde
Wat hy kan krijge tot zyn deel,

[p. 9]

 

Zo dat hy die een Roos wil plukken

 

Moet toezien dat hy die niet kwetste:

 

Want anders zal het hem niet lukken,

 

De ondervinding leerd het best.

 

 

 

Wild dan myn raed ten goeden duyden

 

Beminnelyke Lente Roos,

 

Wagt u voor Stormen Onweers buyen,

 

Eer gy verliest u aerdig Bloos:

 

Want als u Blad begind te valle

 

Dan is u beste teyd gedaen:

 

Want ziet de beste Roos van alle,

 

Moet op zo eene wys vergaen,

 

 

 

En gy ő Ionge Maegderye,

 

Volgt 't voorbeeld van het Roosje na,

 

Wild in u Lente u verblyen

 

Eer dat u teere Ieugd verga,

 

U Bloem, u Roem, ő Rooze mondje;

 

Denkt dat die schielyk u ontglyt,

 

Des doet myn raed myn lieve Hondje,

 

En laet u plukke op zyn teyd.