De Vlaemsche zanger


Meiplanting. Het viel een hemels dauwe Voor myn liefst vensterkyn, 'k En weet geen schooner vrouwe, Zy staet in 't herte myn; Zy houdt myn hert bevangen, Dat is zoo zeer doorwond. Mogt ik haer troost ontvangen, Zoo waer' ik gantsch gezond.
[pagina 52]
De winter is vergangen, Ik zie de mei springt uit, Ik zie het loover hangen, De bloeme spruit in 't kruid. In genen groenen dale Daer is 't genoeglyk zyn, Daer zingt de nachtegale En menig vogelkyn. Ik wil den mei gaen houën Voor myn liefst vensterkyn, En schenken myn lief trouwe, Die allerliefste myn; En zegge: lief wil komen Voor uwe venster staen: Ontvang den mei met bloemen. Hy is zoo schoon gedaen. XV^e eeuw.